شنبه ۲۰ بهمن
اشعار دفتر شعرِ بلوط تلخ شاعر همایون طهماسبی (شوکران)
|
|
|
|
بهار موسمِ، زِنَه بی یِنَه
فصل رستاخیزِ، مُرده دیی یِنَه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تاوْوِسوْ فصلِ، اَفتاوْ وْ گرما
فصلِ مهمونیِ، دار وْ درختیا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فصلِ بَلْگ ریزوْ اوْما وِ نَوَرَد
پائیز رَسِسَه، وا رخساره زرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زِمِسوْ فصلِ، یخ و یخ بَنوْ
دَ بَن نِمُوْوَه، دِنوْ ریی دِنوْ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کُریا ایی دوره، سی چی چنینَن؟
مِی شوْ چی چوله و جوجه تیغی یَن!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بعضی دخترو، چَنِی خود سَرَن!
پِتْیان موْوِرَن، مِری عنترن!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دِ دَسِ جورِ ایی فلک، داد مِی یارِم وِ آسِمو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدا آیِمِن، خلق کِرد، دِ خَرَّه
ناوْوِنِم؛ دونِس، آخِرِش شَرَّه؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می ها وا یِه گَل، بُوْوِم وِ هوْم را
وا یِه گروهی، روْوِم وِ صحرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جِفتِی تفنگ کَل، خدا وِت بِه یَه
کهنه و کارکِرده، دَ گَن تِر نِه یَه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرکس گَپ ناره، گَپِیْ بَخَرَه
ایْما شوْنیاموْن، بی ریْم دِ خَرَه!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوْشال وِ قدیم وْ چادرنشینی
نه آپارتمان وْ کرانشینی!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گُذرِم اوْفتا، وِ کوْه وْ کَمَر
بُری گُنج دیی یِم، رنج شو بی ثمر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوْتِن بَکُشی وْ سی یِت توْوْ نَکَن
تُف کوْ وِ دَسیات، که بی نِمَکَن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کِرا نشینی؛ تف دِ مرامت!
کِرانشینی؟ سگ نُوُ وِ حالت!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگرخدا نِزیکَه، چی رگِ گردن؟
سی چی وِ دورِ، کعبه می گردن؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مِیْها سیْت بوْوِم، سابقه دُوُوْوِن
هر چی دِش موْوَن، همه دِرُوُوِن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرض جدیدی، دچار موْ بِی یَه
چِنی نِهاتی، بشر نِهْ ایی یَه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مَغَلی داشتم، زرنگ و زبل
همیشه گُل بی، وا تَشِ اِزْگِل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یِه روز پائیزی، رَتِم وِ مرغزار
|
|
|
|
|
محمدرضا آزادبخت
محمد شریف صادقی
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
ابراهیم هداوند
بانام ویاد خدا 
سید هادی محمدی
زهرا حکیمی بافقی (الهه‌ی احساس) 
