پنجشنبه ۱ آذر
اشعار دفتر شعرِ از سالها..... شاعر بابک فاضل
|
|
رفتم نظر کنم که نگارم گذر نکرد
|
|
|
|
|
من درونم امپراتوری
تو درونت امپراتوری
|
|
|
|
|
به یاد خونهای روان در اهواز
|
|
|
|
|
بادبان از ما بکش آن تخته و چوب از کجا؟!!
|
|
|
|
|
آن زمان ما را نبردی با دژی در آسمان دیگری بود
|
|
|
|
|
بیا امشب سیاهی را با چراغ قسمت کن
|
|
|
|
|
سعدیا حافظ شراب ارغوانی می خورد
|
|
|
|
|
پشت پرچین زمان
پشت دیوار هیاهوی مهیب
خانه ای ساخته ایم از گل و سنگ...................
|
|
|
|
|
امشب از اغمای مستی بر لبم آواز دارم
|
|
|
|
|
مردکی دیدم که وافوری به دست...
|
|
|
|
|
خسته از بوسه بالش بستر تنهایی ها
|
|
|
|
|
واکن زخفتان تنگ را آن سینه دربند را
|
|
|
|
|
افتاده ام به کنجی و خونابه می خورم
|
|
|
|
|
بوک بوک بوک
وبوف بر چینه ی خرابه
|
|
|
|
|
وقتی که کودکی اندیشه ات تادو سه متری نمی خزد
|
|
|
|
|
دیده پنهان کن ز هر پندار بد.....
|
|
|
|
|
تو از تیره ی مردمان زنده ای
ولی می نمایی چنان کره خر
|
|
|
|
|
اسرار عجب باشد بر شیخ و مغ و راهب پیمانه به دور افکن چون خم شده پیمانه
|
|
|
|
|
درهمم نیست ریالی بفرست
بی خطر پوند و دلاری بفرست
|
|
|
|
|
از چه اسرار نهان میداری شاید از کرده ی ما بیزاری یا زکج فهمی و نافهمی ما یا ز کیش همه خویش آزاری
|
|
|
|
|
از سرزمین کربلا پیغام یار آمد از خاک سرخ نینوا بوی بهار آمد
|
|
|
|
|
برف و باران نعمت اند اما بهار نعمتی از گفته های بی شمار
|
|
|
|
|
بهار آمد و انگار پنجره را
گرفته رایحه از گل و مل و سنبل
|
|
|
|
|
خدارادیده ام امشب در این خلوت نمی دانی
|
|
|