چهارشنبه ۱۳ فروردين
اشعار دفتر شعرِ واژه های تنهایی شاعر ژیلاراسخ
|
|
باد در گیسوی شب
زوزه کشان
|
|
|
|
|
در هوای خانه ی من.....
عنکبوتی تار زد
|
|
|
|
|
آن روز که چون،
شعر ِ تری نیست
|
|
|
|
|
دخترم ،امروز من فردا مباد
|
|
|
|
|
گفته بودم من زنم .....
مرد نبرد؟!
|
|
|
|
|
زندگی درچشم من،
یک خواهش ست
|
|
|
|
|
ما عهد شکستیم که پیمانه، به پیمانِ تو نوشیم!
|
|
|
|
|
زندگی رنگ خدا
رنگ کوه و ،درو دشت
|
|
|
|
|
فتنه بر سینه ی شب هاجاری.....
|
|
|
|
|
کاش می شد واژه هارا بند کرد
|
|
|
|
|
"امشب"
امشب خدا بامن و.......
|
|
|
|
|
من واین سایه ی وحشت
من واین خانه ی ماتم
|
|
|
|
|
در این وادی ،
که نه دل می بَرد راه و نه دلدار
|
|
|
|
|
دست ها خالی ز نان ، قلبها خالی ز مهر
|
|
|
|
|
کاش بیداری بود
خواب و رؤیای تو
|
|
|
|
|
خوب شد ،
پروانه هــای ِ خیال
|
|
|
|
|
آسمان سرخی خون من وتو .......
شهر آلوده به رنگ .......
|
|
|
|
|
امروز ......
که ماهم به درآمد
آن قصّه و.......
|
|
|
|
|
کاش درفکرت ،کمی من جا شوم
|
|
|
|
|
ساز مــارا ،دیگــری بر تــار زد
|
|
|
|
|
گرتو فرهادم شوی،
شیرین چولیلا می شوم
|
|
|
|
|
من زنی می بینم
سایه ام بود گمانم.....
|
|
|
|
|
دیروز زنی ،
صورتش شست باگناه
|
|
|
|
|
من کـــی غزلـــی گویـــم
چون بحرنمی دانم
|
|
|
|
|
مرا ازکودکی ها"یم" نگیرید
مرا از من ،
عروسک ها نگیرید
|
|
|
|
|
شب چه سوداها،
که برسر دارد از،
رؤیای پوچ
|
|
|
|
|
اهل بارانم من؟!
به گمانم که کویر،
ریشه دارد در من......
|
|
|
|
|
خمیازه می کشد
جغد،درروح شبهایم و
این کلاغ هرجایی باز مرا می پاید
|
|
|
|
|
زندگی زندان غم هاوُ.....
بلاست
|
|
|
|
|
چه آسان ،
رؤیاهایم را دزدیدی و
به زباله دانی افکارت
سپردی!
|
|
|
|
|
درمــن انگار، کسی آواز خوانــد
شورعشقش، در تنم آرام ما
|
|
|
|
|
من اینجا سخت تنهایم
میان شهر تن هایی
که دیواری ست تافردا
|
|
|
|
|
آمد .......کنار پنجره ی دل نشست دردش درون جام نگاهم
|
|
|
|
|
هرشب این ،خواب من انگار
پُرازبیداری ست
|
|
|
|
|
من زنی می بینم
سایه ام بود گمانم.....
|
|
|
|
|
تو از آن شبی که رفتی
من از آن شبی که ماندم
|
|
|
|
|
من به فتوای دلم و به قانون نیاز......
|
|
|
|
|
به دل ِپُر غمِ غم به گا اطلسی باغچه خانه ی دیروزی ما
|
|
|
|
|
آن سیب که سارای دلم داد به دارا
|
|
|
|
|
بیچاره مادرم
آرزوهایش را بمن واگذار کرد
|
|
|
|
|
من چه بازان زده ام ،بارانی
|
|
|
|
|
زندگی خواهم کرد بی تو حتی شب تار
|
|
|
|
|
به کعبه ی دلت قسم ،پریشانم
|
|
|
|
|
بازمن گم شده ام
مقصدم سوی خدا.....
بال پرواز دهید
|
|
|
|
|
هنوز دستهایم برجسدی شیون می کند
|
|
|
|
|
بوی پائیز بهارم آمد روز رفت و.......
|
|
|
|
|
تو یوسف کنعان من پُرکن قدح از جان من
|
|
|
|
|
بادبردو سوزاند هستی امرا ،
|
|
|
|
|
دیدی سیاه چشمت روزم سیاه کرد کرشمه ها کردو.....
|
|
|
|
|
تو چه کردی که خدا هم....... دل بیمار مرا باز ندید
|
|
|
|
|
بهار قصّه ی تو بود و پائیز شعرمن..... شعری که درتو ردیف شد و درمن، قافیه ب
|
|
|
|
|
تو ابر باران زائی ، یا من ،کویری تشنه.... ببار،درچشمانی که روزی آسمانت بود!
|
|
|
|
|
نــــزن سـازی که آهنگش غـــم ماست الفبــــایش، نتــی از مـــاتـــــم ماست
بخـــو
|
|
|
|
|
روز، گرفتارشب ومن...... در بند دل ، دلی که دلداریش ندادی تا دلگرم شود.....
|
|
|
|
|
اینجا..... اینجا بهار پائیز مانده وُ.... من در نابلدستان زندگی گیج بازی هایم
|
|
|
|
|
من......؟ زنی می شوم که شعورش را گم کرده وفریادش آماج سکوت گردیده تا به جرم دریدگی
|
|
|
|
|
شب درمن عربده می کشد بی حضور حاضرش...... در جهنم خیال!
|
|
|
|
|
"بازهم هذیانی"
آسمان قصّه ی هرروزخودش را می دید ماه لبخند قشنگ گل یخ
|
|
|
|
|
من کــه درچشــم تو نــابـــم، چو شــراب باز نوشم که منم تازه تـــراز ،عِطـــر گلاب
|
|
|
|
|
عقل ودل بــی تو چـــــرا خُل می شود تا به کی ، این سرکه ام مُل می شود
مُـــــر
|
|
|
|
|
پشت دریا شهری است ----------- شهر بی پنجره ها ،شهر تنهایی ما سردر خانه
|
|
|
|
|
خودم را باتو تقسیم کردم سهم من ، حیف ومیل .... گدایی
|
|
|
|
|
کابوس شبانه ام شده ایی که گاه، پاورچین پاورچین.....
|
|
|
مجموع ۲۴۷ پست فعال در ۴ صفحه |