گناه عشق

 

منم آن ابر بی باران که بی تو من نمی بارم
بهارم، از تو لبریزم؛ تو ای اندوه بسیارم

گناهم عشق می باشد، گناهت مهربان بودن
به پایت عشق می ریزم تو ای سلطان دربارم

همیشه با تو بودن سهم ناچیز من از عشق ست
تو می دانی و پنهان می کنی، هر لحظه اسرارم؟

بگو باران ببارد که این کویرتشنه می میرد
خبر داری طبیب من  تو از این قلب بیمارم؟

تو رفتی ومنِ تنها نگاهم پشت در مانده
نمانده هیچ کس، بامن؛ به غیر از دود سيگارم



#غزلیات_بهار
#بهاره‌_فرزان‌پور
#ب_شادزی