دوشنبه ۱۲ خرداد
اشعار دفتر شعرِ آویشن شاعر داریوش خطیر
|
|
|
|
از بس غمگین بوده ام
کلاغ ها برایم
طبق
طبق
خنده
پیشکش می آورند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در بیشه های غرق وحشت
و چنبره های سکوت
بیداری صبح را
انتظار می کشیم
تا
دیدار رود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رها یعنی بال کبوتر
یخ آرامیده در میان نثار
کوه غرق در مه
طعم باران
اوج شمیم مریم
زنده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
مرا به خاک بسپرید
نه برای آرامش آسمان
به خاطر رضای خدا
و شعر
.
.
.
اگر واژ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
خواب دیدیم پیرشدم
بی غرق شدن درچشمانت
روشنی فردا
2
عشق را در بهار می خواهم
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتی ماه برای من
بر کهکشان می رقصد
باورم شد
.
گفتی رود
می خرامد
در پیچ بیشه برای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
اگر اسم شب را می دانی
سری به آینه و آشک بزن
و
تولد خورشید
تا رنگین کمان را برایت تر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
ساعت ها
روزها
سال ها
قرن ها
مرا و ترا قربانی آتش می کنند
و زندانی فراموش خانه ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
هزار سیگار هم که بکشم
عشق به داد رنگین کمان نمی رسد
وقتی تو
لب بر لب سایه می گذاری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای همه چیز نقشه می کشیم
حتا عشق
و فردا
رویا
خیال
و کوچه ها
.
.
.
سر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می توان عاشق شد
میان فصلی
که من و تو
ما می می شویم
از یاد می بریم
گل های بی گلدان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به سیم آخر می زنم
با هزار حرف نگفته
و هزار رویای ندیده
و کرور
کرور رویای ناخوانده
.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیچ شعر نابی نخواندم
مگر
چندباره
نام تو در مضراب های واژه به رقص در آیند
و هوس های ماه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میان رویاها گم خواهم شد
تا
عاشق شدن از یاد یایسگی فردا برود
و حجم رویایی من
از یاد دیروز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
تنها مروارید رود
در دستان لاغر رعناترین گل
می شکند
اگر
ترانه های
پنجره ه را ثبت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آبروی ماه را برده ایم
تا ستارگان حجب و حیا را
از رمالان شب فرا بگیرند
و شهاب ها
چرخش بر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
رویا هایمان را به دار می زنند
و رنگین کمان را
وقتی مصلحت
جامی است
میان دست هایی بی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه شعری برای نوشتن دارم
نه سایه ایی برای اجاره
نه خیالی برای فروختن
نه رویایی برای رنگ کردن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
زندانی شدیم
میان رنگ ها
و فردا
زندان بان ها
اسم شب را از یاد برده اند
و ما
ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
با شعر متولد شدم
با رویا چشم گشودم
با رنگین کمان رها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه بادبادک ها شهید شدند
و همه رنگین کمان ها
به شقایق رسیدند
و سربازان
دل در کف
دستها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با گندمی چشم گشودیم
با سیبی
به گناه رسیدیم
.
.
.
جهان با من آغاز یافت
و با گناه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی هیچ تخیلی
روز را به شب می رسانیم
شب را به شب
خسته از بی نانی فردا
زار می زنیم
بر چ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
عطش نی
در هوای مستی آتش است
و باد
نفیر تنهایی
سایه را می شمارد
2
دلی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زردی از من
سر خی سهم تو
رویا از من
مشق های ریاضی از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
با من نیستس
و با خودت
وقتی زنگ ها
بر مدار رنگ اند
|
|
|
|
|
شاهزاده خانوم
محمدرضا آزادبخت
محمد رضا خوشرو (مریخ)
مرتضی میرزادوست 
عالی و ز
یاسر کریمی 
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
