دوشنبه ۱۱ فروردين
اشعار دفتر شعرِ آویشن شاعر داریوش خطیر
|
|
|
|
از بس غمگین بوده ام
کلاغ ها برایم
طبق
طبق
خنده
پیشکش می آورند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در بیشه های غرق وحشت
و چنبره های سکوت
بیداری صبح را
انتظار می کشیم
تا
دیدار رود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رها یعنی بال کبوتر
یخ آرامیده در میان نثار
کوه غرق در مه
طعم باران
اوج شمیم مریم
زنده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
مرا به خاک بسپرید
نه برای آرامش آسمان
به خاطر رضای خدا
و شعر
.
.
.
اگر واژ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
خواب دیدیم پیرشدم
بی غرق شدن درچشمانت
روشنی فردا
2
عشق را در بهار می خواهم
ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتی ماه برای من
بر کهکشان می رقصد
باورم شد
.
گفتی رود
می خرامد
در پیچ بیشه برای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
اگر اسم شب را می دانی
سری به آینه و آشک بزن
و
تولد خورشید
تا رنگین کمان را برایت تر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
ساعت ها
روزها
سال ها
قرن ها
مرا و ترا قربانی آتش می کنند
و زندانی فراموش خانه ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
هزار سیگار هم که بکشم
عشق به داد رنگین کمان نمی رسد
وقتی تو
لب بر لب سایه می گذاری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برای همه چیز نقشه می کشیم
حتا عشق
و فردا
رویا
خیال
و کوچه ها
.
.
.
سر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می توان عاشق شد
میان فصلی
که من و تو
ما می می شویم
از یاد می بریم
گل های بی گلدان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به سیم آخر می زنم
با هزار حرف نگفته
و هزار رویای ندیده
و کرور
کرور رویای ناخوانده
.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هیچ شعر نابی نخواندم
مگر
چندباره
نام تو در مضراب های واژه به رقص در آیند
و هوس های ماه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میان رویاها گم خواهم شد
تا
عاشق شدن از یاد یایسگی فردا برود
و حجم رویایی من
از یاد دیروز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
تنها مروارید رود
در دستان لاغر رعناترین گل
می شکند
اگر
ترانه های
پنجره ه را ثبت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آبروی ماه را برده ایم
تا ستارگان حجب و حیا را
از رمالان شب فرا بگیرند
و شهاب ها
چرخش بر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
رویا هایمان را به دار می زنند
و رنگین کمان را
وقتی مصلحت
جامی است
میان دست هایی بی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه شعری برای نوشتن دارم
نه سایه ایی برای اجاره
نه خیالی برای فروختن
نه رویایی برای رنگ کردن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
زندانی شدیم
میان رنگ ها
و فردا
زندان بان ها
اسم شب را از یاد برده اند
و ما
ن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
با شعر متولد شدم
با رویا چشم گشودم
با رنگین کمان رها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه بادبادک ها شهید شدند
و همه رنگین کمان ها
به شقایق رسیدند
و سربازان
دل در کف
دستها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با گندمی چشم گشودیم
با سیبی
به گناه رسیدیم
.
.
.
جهان با من آغاز یافت
و با گناه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی هیچ تخیلی
روز را به شب می رسانیم
شب را به شب
خسته از بی نانی فردا
زار می زنیم
بر چ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
عطش نی
در هوای مستی آتش است
و باد
نفیر تنهایی
سایه را می شمارد
2
دلی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زردی از من
سر خی سهم تو
رویا از من
مشق های ریاضی از
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1
با من نیستس
و با خودت
وقتی زنگ ها
بر مدار رنگ اند
|
|
|
|
|
سید هادی محمدی
بانام ویاد خدا 
سیاوش آزاد
به نام یگانه خدای هستی‌بخش 
مسعود مدهوش( یامور)
نرگس زند (آرامش) 
روح اله سلیمی ناحیه 
شاهزاده خانوم 
اما خیلی دلم میخواد نگا
محمد منصوری بروجنی 
