دوشنبه ۱۳ اسفند
اشعار دفتر شعرِ خط خطی های من شاعر ایمان اسماعیلی (راجی)
|
|
از نفس های مسیحایی نابت چه خبر ؟ ....
|
|
|
|
|
ای عطر تنت داغ تر از نان تنوری ...
|
|
|
|
|
دور و برت ای عشق هنرمند زیاد است ...
|
|
|
|
|
در خلوت شبانه ات احساس می کنی....
|
|
|
|
|
بغض سکوت روز مرا شب شکسته و .....
|
|
|
|
|
با سوگ ناگوار و هوار و حصار و زار......
|
|
|
|
|
کاش از بدو تولد خبر از درد نبود ....
|
|
|
|
|
از اولش برای خودم زجر بوده ام ....
|
|
|
|
|
بیزارم از آزار پرتکرار بسیار .....
|
|
|
|
|
می ترسم از خباثت چنگال ازدحام ....
|
|
|
|
|
ما حرف حق را تلخ می دانیم ......
|
|
|
|
|
چه شاعرانه ز چشمم بهار افتاده ....
|
|
|
|
|
بیچاره من ، که اسم خود آدم گذاشتم ....
|
|
|
|
|
باشد که تا خدا بدهد دست یاریَش ...
|
|
|
|
|
آوای درد از در و دیوار می رسد...
|
|
|
|
|
یک مرد یک نامرد یک بستر....
|
|
|
|
|
یک زن از جنس بی کسی هایش....
|
|
|
|
|
از ذهن من زنگار می بارد ....
|
|
|
|
|
آیا شما که خِبره ای در شعر!!!
|
|
|
|
|
دارم به دست اهل زمین سنگ می خورم.....
|
|
|
|
|
صد و هفتادو چند سانتی متر .....
|
|
|
|
|
درد ها را خط بزن وقت تغزل های من.....
|
|
|
|
|
شعر و شعور و شور ندارد ، نوشتنم
|
|
|
|
|
وقتی از عالم ما می گذری دقت کن....
|
|
|
|
|
چقدر آیه ی روشن فدای معبد شد....
|
|
|
|
|
آه که در نگاه تو قصیده دیده میشود....
|
|
|
|
|
چقدر زندگی غم انگیز ست ....
|
|
|
|
|
غمزه ی چشم تو از فلسفه ها سنگین تر
|
|
|