غزلنامه!!!!!

درود فراوان بر شما جناب اسماعیلی گرامی و ارجمند و بزرگوار
در شعر شما ، آشوبِ احساسات پاک دیده می شود که به زیبایی ،
آن را به نگارش آوردید . امواجی از احساسات که در هیچ قالبی نمی گنجند چون حتی شعر سپید هم باید عنصر تخیل داشته باشد ، ولی این شکایت ها از شرایط زمانه ، این دردها ،
وصال ها و هجران ها ، ... به قدری زیاد است که در واژه ها
نمی گنجند ، بنابراین شما خودِ واژه ها را هدف گرفته اید.
مقصود خود را بسیار زیبا بیان فرمودید ؛ دلی که پر از
احساس است که نه شعر ، نه نقاشى ، نه رسانه ،...نمی تواند
آن را خاموش کند. هیچ هنری توانایی این خاموشی را ندارد
چون این احساسات پاک ، روشناییِ تغییر در عمل را می طلبد .
بسیار زیبا شرح دادید
در زمینه هنر شعر ، اشکالاتی وجود دارد :
وزن شعر : مستفعلن مفاعلن مستفعلن فعل
نمونه :
این/سب/ک/لع/ن/تی/ن/فس/از/حن/ج/رم/گ/رفت

نمونه ای دیگر :
با/ور/ک/نی/د/طب/م/را/دل/ب/رم/گ/رفت

که مفاعِلُن شده مفاعِلُ ، که با اختیارات شاعری ، هماهنگی دارد.

درود فراوان بر شما جناب اسماعیلی گرامی
هست وصف این خلوص شما ، اینگونه ها :

چون بی عمل شد این جهان ، پس این دلم گرفت

با سلام و درود
فرمودید نقد کنید.....
من هم بیت بیت و مصراع مصراع و واژه واژه گشتم...
اما چیزی که بتوانم بر آن نقد وارد کنم نیافتم
فقط برای اینکه نوشته ام کوتاه نباشد یک نکته نگارشی که به ذهن این کم مایه رسید عرض میکنم:

در بیت اول و بیت پایانی هر کدام یک ویرگول ( ، ) اضافی آورده شده:
از چشم و از لب و، دل و از محضرم گرفت

در این مصراع بعد از لب \" و \" آمده پس دیگر نیازی به ویرگول نیست

جای گلاب و عطر و گل و، عنبرم گرفت

در این مصراع نیز بعد از \" گل و \" ویرگول لازم نبود.

البته از آنجایی جنابعالی استاد هستید و برای آوردن هر واژه در شعرتان دلیلی دارید مطمئنم برای این هم دلیل دارید . من فکر می کنم شاید برای القای تلفظ بلند این مصوت کوتاه ویرگول اضافه کرده اید که خیلی مرسوم نیست اما می تواند برای خوانش بهتر به خواننده کمک کند.

اگر بخواهم از خوبی های غزلتان بنویسم تا فردا باید تایپ کنم از بس که زیبا و خلاقانه و دوست داشتنی سروده اید . هنگام خواندن شعرتان سرار لذت شدم و گاه لبخند شوقی بر لبم جوانه می زد.

امیدوارم همچنان با اشعار زیبای شما لذت ببریم . همچنان منتظر سروده های دلنشین شما هستیم
قلمتان پایدار