به نام یگانهی جاوید!
دل سرودههایی چند، پیشکش به روان پاک آقای آسمانیام؛ سیّدحسین حکیمی، در نخستین سالگردی که به آبیهای زلال و آسمانیهای سپید سپردمش:
🖤 🖤 🖤
۱
شرحه شرحه، شده جان؛ رودِ روان، مرثیهخوان
رفته از جامِ پریشانِ نهان هم، نورِ عین
آه... درد است بگویم که شده، یکسال، از
رفتنِ شاهِ وجودم؛ پدرم؛ سیّدحسین
🖤 🖤 🖤
۲
گذشتاز، رفتنت یکسال؛ آقا
نهانم مانده با بغضی غمافزا
بگو در لحظههای جانِ خسته
چه سازم با تبِ احساسِ دروا
🖤 🖤 🖤
۳
یکسال ندیدهام تو را؛ ماهِ دلم
تاریک شده، بدونِ تو، راهِ دلم
برگرد و نگاهی بِنِما، حالِ مرا
کن رحم بر احساسِ من و، آهِ دلم
🖤 🖤 🖤
۴
برشی از سوگسرودهای بیست بیتی:
یک سال شد از رفتنت آقای عزیزم
من ماندهام و بغض دل عاطفهخیزم
هرچند دلم تنگ و نهانم شده بیتاب
تو شاد بزی در ملکوت ای پدر ناب
زهرا حکیمی بافقی، بهمنماه ۱۴۰۱.
برای شادی روان آسمانیها فاتحهای بخوانیم با صلوات.
اللهم صل علی محمد و آل محمد🙏 🖤 🙏
🖤 🖤 🖤