پنجشنبه ۲۸ فروردين
اشعار دفتر شعرِ شب های مهتابی شاعر مهدی تنهائی
|
|
|
|
امشب ای مه همره مهتاب زیبا آمدی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قول و قرار عاشقی...گفتی تو یار عاشقی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شد بهار و تازه شد دنیا برای زندگی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز می آید بهار...و دل از غصه رها می گردد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آخر پاییز است...وشبِ دراز و طولانی عشق...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو را مانند جان دوست باید داشت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای تو پاییز پر از رنگ و نگار...
دست خود از سر این دل بردار...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و تو پروانه ی زیبای اسیر...به زبان آی و بگو...به چه می اندیشی؟!...و چرا تنهایی؟!...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شکرگویم خالقی را که قسم...می خورد او بر قلم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ناز کم کن دلبر گستاخ من...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفتی و این قلب رنجورم چنین...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقی سر گرمی یا که یک بازی نیست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلبرا با عاشقت کم ناز کن...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جان جانان لایق وابستگی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا به کجا کشانیم...ازسر ناتو انیم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نازشست آن نگاه...
وای از چشم سیاه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا شود موقع دیدار و قرار...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وه چه آشوبی بر این دل می زند...
این سکوت و خلوت آرام شب....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از بیگانگان عبوسی می ترسم...که هماره در کمین نشسته اند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای معلّم عشق و شوری...مشعلی از جنس نوری...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهترینم مهر در دستان توست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من تو رادر تیک تیک ساعت کنج اتاق...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صورتش زیر نقاب، خوب پنهان کرده بود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوییا پر وا نه ها هم عاشقند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آری از چشم تو انگار مرا...حس یک عشق عجیبی جاریست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمدن سخت نبود آنکه عاشق باشد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساقیا پرکن لبالب جام را...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از چه گویم، ماه با زیبائیش....غبطه بر آن صورت ماهت خورَد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز دادی خرمن مویت به باد....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما صبوریم صبور...دل به طو فان حوادث زده ایم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرگ اسفند و تولّد بهار...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب از شوق تو ای جان؛ باز بیدارم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی از راز دلت می گویی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نازنینم...
پا نهادی در ره عشق؛ اگر...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جان شد از عطرتنت هر لحظه مست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سن سیز گوزلیم اولدی حالیم زار و پریشان...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
داد از زلزله ی یاد تو داد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه عجیب است غروب خورشید...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرچه از عشق تظاهر کردی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران را دیدی چه مشتا قانه می بارد....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خسته ایم خسته از شبهای سرد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزگاری که دلها خسته اند...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کوچه ها تنگ و دلا بی طاقت...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من همیشه باورم با عاشقی بیگانه بود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فصل پاییز بگو یادت هست...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عجب رازی در آن سیب است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماه شو ای نازنینم، ماه شو.....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من شدم در قفس تنگ دلم زندانی...
|
|
|
|
|
به نام یگانه خدای هستی‌بخش
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
مهرداد مانا
غلامرضا مهدوی (مهدوی)
شاهزاده خانوم
