عاشق دنیا

عاشق دنیا و  جمالش  شدم        
غرقِ تمنای وصالش شدم 
 تا به خود آیم که ام و از کجام      
در به درِ مال و منالش شدم
خار ، پسندیدم و در جای گل        
شاپرکِ بی پر و بالش شدم 
 شاخه پر از میوۀ شیرین بود        
طالبِ آن میوۀ کالش شدم
غافل از ابروی خم و زلفِ یار      
خیره به زیبایی شالش شدم
لب که لبالب ز بسی راز بود        
عاشق و دلدادۀ خالش شدم
کوچه و بازار ، همه حال بود      
من به رهِ قیل و مقالش شدم
عمرکه کوتاه تر از خواب بود      
دلخوش با هفته و سالش شدم
علم و سیاست همه تفریح روز    
مضحکۀ دستِ رجالش شدم
شمع ، چو روشن به برِ باد شد      
منتظرِ مرگ و زوالش شدم 
در پی نوشیدنِ یک قطره نور      
وصل ، به انوارِ زلالش شدم
چشم گشودم چو به رخسارِ او          
محوِ تماشای جمالش شدم
مست ، زدم دست به دامانِ او      
غرق ، به دریای کمالش شدم 
خِ و الف ریخت به جان و دلم        
زنده و بیدار ، به دالش شدم