سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

چهارشنبه 6 فروردين 1404
    27 رمضان 1446
      Wednesday 26 Mar 2025

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        تمام پلیدیها در خانه ای قرارداده شده و کلید ان دروغگویی است. امام حسن عسكري(ع)

        چهارشنبه ۶ فروردين

        فریب خویشتن

        شعری از

        سید محمد اقبالیان

         از دفتر شعرناب نوع شعر نیمائی
        ارسال شده در تاریخ ۴ روز پیش شماره ثبت ۱۳۶۶۰۸
          بازدید : ۷   |    نظرات : ۱
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر سید محمد اقبالیان

        به سان تک در ختی یکه و تنها         
        به اقصی نقطه ا ی از خشک دشتی دور و بی حا صل
        به دور از هر رهی یا ر هگذ ا ری رسته بودم من 
        به نه توی نها ن خاطرم 
        جز یا د گاری دور از باران
        که می آ مد 
                       د می نم نم
                                  وگا هی تند و با رگبار
                                                                    ندارم یاد 
        به آن بگذ شته ایا می  
        که بودم نو نها لی خرد و لرزان در مسیر باد .
        نه دیگر بعد از ان ایام دور رفته از خاطر
        صفای سایه ابری بر این صحرا نشان از بارشی آورد
        نه آواز شریف چشمه ای هرگز
        سکوت تشنه این دشت را آشفت
        نه حتی های و هوی سیل بنیان بر کنی
        بنیان این تفتیده صحرا را به هم پیچید .
        واین صحرای بی پایان
        چنان خشکیده و دور از صفای زندگی بوده است
        که حتی سایه پرواز مرغا نی مهاجر نیز
        هرگز
        این سکوت برزخ آسای مهیبش را
                                                   نیا شفته است .
        و آن افسانه کز باران و از پرواز و از آواز دارم یاد
        ز تنها راوی غوغا گر پرگو ی صحرا
                                                          باد
                                                           بشنیدم .
        حکایت های این دیرینه راوی را
        به شب های سیاه و سرد و طولانی
        که از بیداد سرمای توان سوز زمستا نی
        زمین و آسمان همرنگ هم بود ند
        به گوش خویش از وی می شنیدم باز .
        فراوان قصه ها می گفت این باد فراوان گوی دنیا گرد
        و من می د وختم بر گفته هایش جا مه تصویر .
        فراوان قصه ها  از زندگی ها   ترس ها   غم ها و شادی ها
        حکا یت های خشم و کینه و تزویر آدم ها
        بدان 
              خوبان
                    رفیقان
                           نارفیقان
                                             مردم عا می .
        ستمگر حاکمان و قصه ظلم و تبا هی ها .
        حکایت ها ز خود آزاری  انسان
        به دنبال سرابی تیره و موهوم
        بیا بان های خشک و تشنه را پیمودن و رفتن
        و لب ها همچو پاها پاره و زخمی .
        فریب و حیله انسان
        نه دیگر مرد مان را 
        بلکه خود را بر بساط حیله ای آلوده مهمان کردن و
                                                                                   در دام خود ما ندن 
         و دایم خوردن از رزقی  به زهر آلوده و مرگ آور و مسموم
        و راضی بودن و بر خویش با لیدن 
        که این رزقی خداوندی است
        ودیگر مرد مان را ابله و بی دین وکا فر خواندن و
        لایق به مرگی سخت دانستن
        (که بیزارند و د ور از این بساط حیله مسموم .)
        در ان ایام دور و رفته از خا طر
        شبی پرسیدم از این قصه گوی پیر و د نیا دیده :
        آیا می شود روزی که این صحرا 
        صفای بارشی آن سان به خود بیند
        که رنگ زندگی گیرد به خود
        در جلوه گاه روشن زیبا بهاری پاک و مهرآیین ؟
        طنین پاسخش تا آخرین تصویر بودن در مدار خا طرم جاری است :
        (بلی روزی که آد مها
        رها گرد ند از دام پلید خود فریبی ها )
        بلی، روزی که آد مها
        رها گرد ند از دام پلید خود فریبی ها .           
         
         
                                                                                                                                  تهران اول فروردین 1404
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر
        ۱ شاعر این شعر را خوانده اند

        عباسعلی استکی(چشمه)

        نقدها و نظرات
        عباسعلی استکی(چشمه)
        عباسعلی استکی(چشمه)
        ۳ ساعت پیش
        درود بزرگوار
        بسیار زیبا و دلنشین بود
        خوش آهنگ خندانک
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

        (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۱۷ ساعت پیش         سیاوش آزاد سیاوش آزاد
        ۲ روز پیش         سیاوش آزاد سیاوش آزاد
        ۴ روز پیش         طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
        ۶ روز پیش         مهرداد مانا مهرداد مانا
        ۱۰ روز پیش         مسعود مدهوش( یامور) مسعود مدهوش( یامور)
        سه شنبه ۲۱ اسفند ۱۴۰۳ ۱۰:۲۱         زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس) زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
        ۲ هفته پیش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        2