عطرِتنت

درود بر شما

مضمونی زیبا خواندم از قلمتان

در برخی مصاریع خروج از وزن مشهود بود

بمانید به مهر و بسرایید

درود بزرگوار
به شعر ناب خوش برگشتید
سروده زیبایی را هدیه آوردید
موفق باشید

درودبرشما جناب آرین مهر
بسیارزیبابود
مثل همیشه بردل نشست


جناب استادزارع واستاد محمدی هم بیراه نمیگن
گاهی وزن درسته ازلحاظ قوانین وقواعدواختیارات شاعری امادرخوانش زیادروان نیست ...

درود جناب آرین‌مهر گرامی
خرسندم از زیارت شعرتان🌺🌺🌺🙏

درود بر شما جناب آرین مهر

ناب سرودید

عالیی پس از مدتها درود

درود بر شما شاعر گرامی
زیباست
دکتر سید هادی محمدی درست می فرمایند
در مصرع سوم و بیت آخر هم یک هجا کم دارید
وزن شعر مخدوش است،شما قلم توانایی دارید ،شعرهای زیبایی از شما خوانده ایم
بعید بود در ساختار دچار خطا باشید
سلامت و نویسا بمانید

درود بیکران
قلمتان سبز

درودها ادیب گرامی

مضمون زیبائی رو قلم زدید

با نظر جناب دکتر محمدی موافقم

موفق باشید و نویسا

درود وعرض ارادت
زیباست
موفق باشید

درود بر شما
بنده هم با اساتید موافقم

درود ببنهایت
خیلی زیباست

ولی کم و زیادی وزن دارد

درود واحترام شاعرمحترم
بسیار زیباست

درود بر شما جناب آرین مهر

درود مجدد
لطفا
این دو بیت را تقطیع نمایید
من و تـو بـودیـم و عصر و بارشی نم نم
چه بوسه ها که چکید از لبِ تو در دهنم

درودبرشما زیبابود 🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌺🌺🌺🌺🌺
🪻🪻🪻🪻
🌼🌼🌼
🥀🥀
💮🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌺🌺🌺🌺🌺
🪻🪻🪻🪻
🌼🌼🌼
🥀🥀
💮

درود غزلسرای توانا_آقای آرین‌مهر گرامی_🌹
غزل زیبایی‌ست🌹
غزلهای شما همیشه ظرافت‌های معنایی لذتبخشی داره🌹
وزن شعر شما، مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن، و وزن همه‌ی مصاریع، در چهارچوب قواعد فعلی عروض هست، ولی استفاده‌ از اختیارات شاعری وزنی و زبانی در هجاهای نزدیک به هم، از روان بودن بعضی مصاریع کم‌کرده، و خودتون که دارای طبع لطیفی هستید میدونید چی میگم.
یک نکته‌ی شخصی و تجربی:
تا میتونید از اختیار زبانی بلند محسوب کردن ِ هجای کوتاه در واژه‌ی ربطی (که) استفاده نکنید. البته هیچ قانون مکتوبی برای این نکته وجود نداره، ولی تجربه‌ی چهل ساله‌ی خودم میگه که هروقت برای (که) از اختیار زبانی بلند محسوب کردن استفاده کردم، افت شدیدی در روانی وزن ایجاد شده، طوری که گاه، برای طبع لطیف، آزاردهنده شده.
به این مصرع شعرتون دقت بفرمایید:
مبــاد روزی که جـــز تــو را صـدا بزنـم

اگه بخوایم این مصرع رو با وزن اصلی شعر، یعنی مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن بخونیم، باید دو اختیار شاعری رو لحاظ کنیم: یکی اختیار وزنی تسکین در ابتدای رکن دوم، و دیگری اختیار زبانی بلند محسوب کردن هجای کوتاه (که) بلافاصله بعد از اون اختیار تسکین. میبینید که استفاده از این دو اختیار در کنار هم، و نیز اون نکته‌ای که گفتم این ناچیز به صورت تجربی بهش رسیدم، در این مصرع اتفاق افتاده و موجب شده روان بودن وزن مصرع، افت شدیدی داشته باشه. ولی...
ولی ممکنه شما یا یکی از خوانندگان این مصرع، بگه که این مصرع، از نظر خوانش و طبیعتاً وزن، خیلی هم روان است!
باید بگیم بله، میشود این مصرع رو خیلی روان خوند ولی نه با وزن اصلی شعر(مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن)، بلکه با وزن دیگری، یعنی با وزن مفاعلن فاعلاتُ مفاعلن فعل!
نکته:
گاهی ممکن است استفاده زیاد از اختیارات شاعری، یا فاصله‌ی کم میان این استفاده‌ها، وزن را به وزنی کاملاً متفاوت و یا نه‌چندان‌مطبوع، و حتی گاهی نامطبوع تبدیل کنه، مثلاً اگه ما در سه رکن اول و دوم و سوم از ارکان رباعی، از اختیار تسکین استفاده کنیم، و به وزن:
مفعولن مفعولن مفعولن فع
_ _ _/ _ _ _/ _ _ _/ _
برسیم، شاید از نظر قواعد فعلی عروض، قابل توجیه و تبرئه باشه، ولی آیا ۱۰ هجای بلند پشت سر هم، مطبوع و مقبول طبع لطیفه؟

تندرست و شاد باشید🌹

درود بر شما
بسیار زیبا بود

درود بر شما
خیلی زیباست
قلمتان سبز

درود بر شما شاعر توانا
بسیار زیبا بود
دست وقلم مریزاد
موید باشید وتندرست