چهارشنبه ۱۰ بهمن
اشعار دفتر شعرِ هیمالیا شاعر علیرضا آرین مهر
|
|
|
|
بعدِ مـن هـر کس بیاید یار و غمخوار تو نیست
مهــربــانم شیطــنت کــردن ســـزاوار تو نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طـرحِ مانتــوی تــو دلــبـــاز شده ، ای جانم
صــورتی رنـــگ و جـــلوبــاز شده ، ای جانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روحِ چنگــیزِ مغــول در اَبـروانـت لانه کرد
که سمــرقنـدِ دلــم را یـک شبــه ویــرانه کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تاکسی! لطفــا نـگه دار و مـــرا با خــــود ببر
تـا نمـاند دیگـــر از مـــن نه نشـــانی و اثـــر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دسـت من نیســت اگـر محو تماشـای توأم
دل اسیـرت شــد و بـازیچـهء رؤیـای توأم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به گمانــم تـو هــم انگــار به یادم هستی!
بعــدِ روز و شــب بسیــار به یادم هستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلــم قسطنطنیـه بـود و یـاقــوتِ درخشــانی
که شد مغلـوبِ خشمِ ارتشِ سلطـانِ عثمــانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طبعِ شعرم گوشه ای افتاده و مرطـوب شد
شکلِ پیکــانی قراضه خسته و معیوب شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طعنه های تو که آلوده تر از تهران است
قلبِ مغـرورِ تـو یادآور بِن سلمــان ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نکــند جنــگ شــد و بـاز مـن و بی خبــری
ســـرِ اَبـــرویِ فــریبنـــدهء عهــــدِ قجـــری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنیای من بی تو هوایش سرد و ابری ست
این آهِ من سریـالِ تکـراریِ صبری ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشــقِ تـو در نظـرم داغ تر از مــردادَ ست
طرحِ لبخندِ تو چون ناب ترین رخداد ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پشــتِ ویتــرینِ مغــازه ایستـــادم ناگهان...
رد شود با یارِ خود ، من را نبیند بی گمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این خط خطی اصـلاً برای جــرزِ دیوار
اصــلاً شبیـهِ شــیء کهنـه کنــجِ انبـــار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لاک پشتـی مـی رود پـاییزِ ســردِ لعنتی
زیر پـایم بـرگ هـای خشـک و زردِ لعنتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در کنــــارِ جنگــلِ سـرسبــزِ چشمـــانِ شمــا
مــی پرد آهـویِ احسـاس از میــان واژه ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خسته از بودن در این دنیا شدی؟! من بیشتر!
بی خیـــالِ دیـــدنِ فـــردا شــدی؟! من بیشتر!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سـاعتِ پنـج شـد و قـول و قرارِ من و تو
بـاز پنهان شـدن از ایـل و تبــارِ مـن و تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوستت دارم که گفتی قلبِ من زیر و زبر شد
در جوارِ بوسه هایت خستگی از تن به در شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب های من چِرت و شبیه حصرِ اجباری
هم بندی ام گوشـی شـد و تا صبح بیــداری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلــم گرفته تــر از کــافه هــای تنهایی ست
خـدا خــدای شمـا شـد همیشه فردایی ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قسـم بـه زمـزمـهء دختـری پری سیما
میـانِ کـوچــهء تاریــک، یـکّه و تنـــها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کنـارِ پنجــره بنشین و بــاران را تماشا کن
فضای عـاشقـانه در خیـابــان را تماشا کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز در گوشـم کسی انگــار نجـوا می کند
قلـبِ غمگیـنِ مـرا با بوسه احیـا می کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از وَرای دیــدن گـــل بــوته ای در بیشـه زار
یــا فراسوی صــدای چشمه ای در کوهسـار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میــانِ کشـمکــشِ اَبـــروانِ نـــورانـی
بیانترس! تـو جنگنـده ای خروشــانی
|
|
|
|
|
محمد شریف صادقی
بااجازه چند 
سید هادی محمدی
عليرضا حكيم
نیلوفر شریفی (مهژین) 
فریباایازی روزبهانی 
