کویر تنهایی

اگر که گم شده ام در کویر تنهایی
تو باش و نام مرا باز هم ببر به زبان
به زور می بَرَدَم پایِ خسته ام قدمی
به عشقِ اینکه توهستی برایِ من نگران

اگر که چشمِ من از خستگی سیاهی رفت
تو بوسه ای بزنی پشتِ پلکِ من کافیست
منی که خیره شده است دائما به دیواری
مگر نه در بغلت مردِ شوخ و حرافیست

صدایِ یخ زده ای زیر بهمنم بی جان
صدایِ گرم تو جانم دوباره خواهد داد
اگرچه تن شده مدفون به زیر یخبندان
به دست مهر تو برمن همیشه نور افتاد

تمام خستگی ام را بگیر و پرپر کن
که بی مقدمه افتاده ام در آغوشت
دوباره زمزمه کن عاشقانه هایت را
بگو که سر بگذارم دوباره بر دوشت


محسن ابراهیمی اصل (غریب)