معجزه

درودها بانوی فرهیخته و ارجمند بانو عجم گرامی
متشکرم
قلمتان مهرآفرین و مانا

درودها استاد استکی عزیز و ارجمند
متشکرم که همواره با دقت و بزرگواری اثار کوچکتان را مطالعه می فرمایید و با ظرافت به ویژگی های اثر اشاره می فرمایید
قلمتان عشق آفرین

درودها استاد عزیزیان فرهیخته و ارجمند
از لطف و نگاه نافذتان صمیمانه سپاسگزارم
دلتان دریایی

سلام و عرض ادب استاد سیدهادی محمدی عزیز و ارجمند
خدا را شاکرم نمره قبولی گرفتم
البته استاد ما تنبلی کردم ننوشتیم شما چشم پوشی کردید
همیشه می نوشتم اما نمی دانم چرا این بار اینطوری شد

از خستگی بیشترم دو معنا موردنظر است 1. توان بالقوه من از خستگی بیشتر است. 2. خستگی هایم بیشتر شده است. یا به عبارت دیگر از خستگی بیشتر شده ام. دلیل بیشتر شدنم خستگی است و نه چیز دیگر

اما هدفم از اینگونه نوشتن چه بوده است که احتمالاً خوش ننشسته است و در قلم استاد به تذکر در خصوص آن به نقد در آمده است؟ با هدف تغییر زبان در شعر و با این توضیح که:
شعر زبان خاص خود را می طلبد. اینطور نیست که ما بخواهیم فقط به یک تلمیح و یک تشبیه و یک آرایه اکتفا بکنیم بلکه قصد و هدفم تغییر دستور زبان فارسی نیز هست. من خیلی جاها دوستان فرهیخته و ادیبم را می بینم که حتی ضمایر را هم تغییر داده اند مثلاً "من رفت" البته بسته به کاربرد آن در شعر دارد گاهی ممکن است خوش ننشیند و از این بابت تذکر صحیح است.

از خستگی بیشترم
مشق های نانوشته و امتحان فردا
ترمیم زخم های زیر پوست زمستان

اگر در این شرایط خستگی، که احتمالاً خستگی هم بقدری زیاد تعبیر شده است و صحبت از تکلیف و امتحان بیاید وسط، ذهن می رود سمت دانش آموزی که مشق هایش را ننوشته و احتمالاً هم الان شب است و زمان کافی هم دیگر برای نوشتن نیست و بد ماجرا فردایش هم امتحان باشد.
اما این امتحان فردا یک امتحان عملی است که قرار است با هم زخم های زیر پوست زمان را ترمیم کنیم.
البته متوجه درستی نقد استاد عالیقدرم هستم و توجیه نمی کنم. فقط خواستم توضیحی داده باشم برای شروع شعری که متوجه نقص هایش شده ام و کمی هم برای مخاطب به واسطه این توضیحات نقصان شعر را جبران کرده باشم.
البته متوجه دوپاره بودن شعرم نیز هستم مخصوصاً آنجا که می آید
نمی دانم در این غروب اشک ها چه می گویند میانه ی این چشم ها

و توضیحی مختصر در خصوص چشم ها: چشم ها را مجاز بگیریم مردم البته شاید هم بهتر بود به جای چشم ها، مردم استفاده می شد. علی ای حال هدف شاعر به تصویر کشیدن گریه در مقابل دیدگان مردم بوده است و باز بیشتر مدنظر این بوده است که در معرض دیدگان مردم، گریه کردن وجهه خوبی ندارد. این که منظور شاعر چیست و کلماتی که به کار می برد تا چه حد می تواند رسوایی به بار آورد مصداق بارز همینجاست.
در خصوص حشو بودن "ای مرد" هیچ توضیحی ندارم. علی الخصوص که می دانم عامدانه هم نوشته ام.

و اما نکته برجسته ای که از نقد شما استاد گرانقدر دریافتم اینکه این شلوغ کاری ها را بگذارم کنار و تقریباً همان بیان شفاف علی حده را داشته باشم که نظرات هم تکیه اساتید و عزیزان فرهیخته می بینم به همان قسمت های شعر است.

قلمتان تابان و تابنده به مهر
نگاهتان فیرزوه ای

درودها و عرض ادب
متشکرم از لطف و امتنان و محبت تان استاد خوشرو عزیز و ارجمند
دلتان دریایی

سلام بانوی فرهیخته و ادیب
بی نهایت از لطف و اکرام شما سپاسگزارم
دلتان دریایی

درودها استاد نظری عزیز و ارجمند
ممنونم از زیبایی نگاهتان که از مهر و عطوفت سرشار است
دلتان دریایی
روزهای خرمی را از خداوند متعال برایتان آرزومندم

درودها استاد علامیان عزیز و ارجمند
متشکرم از نگاه زیبا و گیرایتان
دلتان دریایی و نگاهتان آسمانی

سلام و عرض ادب استاد صادقی عزیز و ارجمند
متشکرم نگاهتان زیباست
دلتان دریایی و نفستان فرحزا

درودها استاد فخوری عزیز و ارجمند
به چند ویژگی از اشعار خودم که قبلا هم اشاره کرده ام اشاره می نمایم
1. شاعر شاعر زمان است. لذا ترجیح می دهد اتفاقات پیرامون خودش را تصویر نماید
2. شاعر در خصوص خودش شعر می گوید احساسات و عقاید خودش، بنابراین نه در این شعر بلکه در اکثر اشعارم راوی را خود شاعر درنظر بگیرد
خیلی جالب است که راوی حتی خودش خودش را توصیه می کند
که مثلا ایستاده سفر کن یا پالتویت را جمع کن
در حقیقت اشاره به روحیه وجدان یا نفس ملامتگر دارد که در هر شرایطی می گوید عزت خودت را حفظ کن، چرا زمان را نادیده گرفتی و درست از آن استفاده نکردی اشاره به روزهای رفته
یک دلیل و توجیه دیگرش هم این است که شاعر به خودش توجه دارد لذا بیشترین تذکرهایی که دارد خطاب به خودش هست و حتی اگر پیرامونش را هم نقد می کند باز به خاطر این است که جهان بیرون آیینه ای است از درون ما پس در حقیقت باز هم درون خود شاعر است که موردنقد قرار می گیرد
3.خیلی تکراری می شود اگر شاعر بخواهد در هر شعر خودش را و فضای پیرامونش را توصیف کند لذا با توجه به ضرورت توصیف و اعتنا به پارامترهای شعری این توصیفات صورت می گیرد و شاید اگر در قدیم توصیف چهره و دستار و پوشش اهمیت داشت از نظر نگارنده امروز عقاید و افکار و رفتار و گفتار است که اهمیت دارد
در خصوص جنسیت هم مقصود از لفظ «ای مرد» توضیح داده شده است و بالطبع هر انسانی که درکی از احساسات و تفکر این شعر دارد می تواند جایگزین این منادا باشد و این شعر بیش از هر چیز به عزت و اقتدار اشاره می کند که «ایستاده سفر کن ای مرد» و «پالتویت را جمع کن ای مرد» که در درجه اول منادی این شعر خود راوی و خود شاعر است

در کل از وجود استاد نازنین استا کد فخوری عزیز و ارجمند استفاده می کنیم و از گفتگو با ایشان هم تجدید رفاقت و انسانیت می شود برایمان هم می آموزیم و در کل هم در توصیف شخصیت درست می فرمایید حتی در سایر اشعار هم توصیف شخصیت به این صورت که می فرمایید نیامده است که بی شک یک دلیلش ضعف شاعر است در توصیف پدیده ها علی رغم اینکه ما محمود دولت آبادی را داریم و کلیدر را که خاص منطقه شاعر است

متشکرم

با درود مجدد خدمت دوست عزیزمآقامهدی گل
واقعا شرمنده که باعث شدم بزحمت بیافتید و طولانی پاسخ بنویسید ومتاسفم که نتوانستم خودم را متقاعد به پذیرش فرمایشات جنابعالی کنم چرا که شما می فرمائید 1( شاعر در خصوص خودش شعر می گوید احساسات و عقاید خودش، بنابراین نه در این شعر بلکه در اکثر اشعارم راوی را خود شاعر درنظر بگیرد)
2(3.خیلی تکراری می شود اگر شاعر بخواهد در هر شعر خودش را و فضای پیرامونش را توصیف کند لذا با توجه به ضرورت توصیف و اعتنا به پارامترهای شعری این توصیفات صورت می گیرد و شاید اگر در قدیم توصیف چهره و دستار و پوشش اهمیت داشت از نظر نگارنده امروز عقاید و افکار و رفتار و گفتار است که اهمیت دارد)
در مورد پاسخ ردیف اول باید عرض کنم که شاعر قرار نیست در هر شعری خودش باشد خودش را به شعر تحمیل کند . آیا شماوقتی از زبان یک مادر شعری بنویسید برای فرزند شهیدش ، حتما باید با تفکرات و جهان بینی مهدی محمدی به موضوع بنگرید ؟
فکر نمی کنم پاسختان مثبت باشد
در مورد پاسخ ردیف شماره 2
شما بعنوان شاعر اگر در مورد مادر برایمان شعری را ارائه می دهید قطعن سوژه تفاوت داردازاینکه برایمان در مورد کوه هیمالیا شعری بنویسید
منظورم اینست هر سوژه تعابیر و تعاریف خودش را دارد واصلان تکراری بودن توصیفات و آرایه های ادبی مربوط به هر سوژه ربطی به تکراری بودن ندارد
اما در مورد پردازش نقاط ریز ازجمله صورت ودستار وپوشش که آنرا مورد ی منتفی شده می دانید یک برداشت شخصی است ودر واقع چنین منطقی وجود ندارد چرا که هر سبک شعری برای خودش اصولی دارد که بهتر از بنده به ان واقفید
شما وقتی یک شعر روایی ویا رئالیستی را منتشر می کنید من مخاطب جزئیات ان مهم است چرا که نشانه ها در آن جزئیات نهفته است اما یک شعر سورئالیزم یا شعر مدرن وپسا مدرن اصلن قالبش اجازه نمیدهدشما به جزئیات ریز و غیر ضروری بپردازید
آقا مهدی تورا خدا ببخش که اذیتت کردم اینها را باید می گفتم حتی اگر اشتباه نیز در نکته نظراتم باشد
لطفا انتقاد صادقانه بنده را بپذیرید تا به تعارفات خوش خوشانه
قربونتان برم

درودها استاد فخوری عزیز و ارجمند
بهترین را از خدای متعال برایتان آرزومندم
دلتان دریایی

درودها استاد زراعتی عزیز و ارجمند
شعر زیبایتان با عنوان «چ» و همچنین توضیحات ارزشمندتان را ذیل شعر مطالعه کردم و هر روز که می گذرم مفتخرم به وجود شما اساتید فرهیخته که از دانش فهم گستر همراه با مهر جهان افروز و واقعا لذت می برم همراه با تحیر که واقعا چقدر یک انسان می تواند دانشمند و بزرگوار و مهربان باشد
متشکرم دلتان دریایی

سلام و عرض ادب استاد ایوری عزیز و ارجمند
از لطف و امتنان حضرت عالی بی نهایت سپاسگزارم
مهر عالی متعالی

درودها استاد فخوری عزیز و ارجمند
خدا ان شاء الله سایه یتان بالاسرمان باشد استاد
بدون شک من هم تمایل دارم نقد سازنده که موجب ارتقای قلمم شود بخوانم و درک کنم. اگرچه تعارفات و گل و بلبل و این ها مخصوصا اگر از روی صداقت باشد دلپذیر هست اگر هم صادقانه نباشد و به خاطر دید و بازدید و مثالهم در این چند سال فعالیت سایتم اگرچه سعی کرده ام به رسم ادب اشعار دوستان را بخوانم اما اینکه حتما دست به قلم بشوم در صفحه شاعری نتوانسته ام حالا یا در خلق و خوی من نبوده یا دلایل دیگری داشته است اما در هر صورت نتوانسته ام. بهر تقدیر از لطف همه عزیزان فرهیخته سپاسگزارم.

اما در خصوص نکاتی که توضیح دادید فکر می کنم نتوانسته ام مقصودم را به خوبی و شفافیت بیان کنم. برای اینکه من در خصوص قلم خودم صحبت کردم و در خصوص آثار خودم.
بله در آثار سایر هنرمندان من بسیار خوانده ام و دیده ام که از زبان شخصی دیگری سروده شده یا نوشته شده است اما رویکرد این شاعر این چنین نیست. خیلی به ندرت پیش بیاید از زبان مثلا کودک کار یا یک کارگر یا یک زن شعر بگویم و در بسیاری موارد حتی بعید است من معمولا دردها و اندیشه ها و فضای پیرامون خودم را به شعر در می آورم البته سایر شاعران و نویسندگان ممکن است از دنیای بیرون بنویسند که ایشان رویکرد متفاوتی را دنبال کرده اند. می توان گفت برای من سرودن از خودم اولویت داشته ولی برای بسیاری از هنرمندان حالا یا با توجه به حرفه یشان که شخصیت های متنوعی را انتخاب کرده اند و یا با توجه به دغدغه های انسانی شان. شاید من هم یک روزی به این سمت آمدم علی ای ایها تقدیر فعلا با این رویکرد که مهدی محمدی از خودش می نویسد و نهایتا از فضای پیرامونش
جالب هست برایتان بگویم من خیلی اوقات یادم مس رود در تهران آلودگی هوا داریم لذا حتی تصور نوشتن از فضاهای دیگر برایم غیرممکن است

باز هم به خاطر بزرگواری تان و صداقت در نقدتان سپاسگزارم. البته متوجه هستم بی خبر بودنم از دنیای بیرون نقص من هست و از یادآوری تان بی نهایت سپاسگزارم

سلام و عرض ادب شاعر فرهیخته و ادیب جناب آقای پورصالحی عزیز و ارجمند
متشکرم از شما
دلتان دریایی و قلمتان و آسمانی و نگاهتان فیروزه ای

درودها و سپاس بیکران جناب افشاری عزیز و فرهیخته
متشکرم دلتان دریایی

سلام و عرض ادب بانو راحیل فرهیخته
سطر نخست «روزهای رفته» با ظرافت و دقت انتخاب کرده اید
شمار اشعاری که در این خصوص نوشته ام چندتایی هستند و در بعضی هم دقیقا همین عبارت استفاده شده است
والعصر ان الانسان لفی خسر

متشکرم