هرگز نمیر مادر

درود بانوی گرامی
خداوند به همه ی مادران عزت بدهد
سعی میکنم تا جایی که میشود در مورد اشعار مناسبتی یا اشعاری که در وصف ائمه،مادران،پدران،شهدا و و و سروده میشود نظرات نقد گونه ندهم چون شاعر در مورد اینگونه سروده ها احساسی متفاوت دارد و تعلق خاصی حس میکند نسبت به ایشان و شاید از نقد رنجیده شود
منتها چون شما همیشه برخورد مناسبی با نظرات دارید بنده هم به خود اجازه دادم چند نکته ی گذرا عرض کنم به رسم انجام وظیفه🙏🌺
۱.مصرع آب و گل را جناب آزاد اشاره کردند
منتها سوای از بحث وزن و اینکه پالِت بیگانه است یا خودی
این ۳ قافیه باهم صحیح نیست
قالِب، پالِت،حالَت
حروف رَوی ِ مشترک ندارد
بدلیل اعراب گذاریشان ایراد اقوا در قافیه دارد
۲.مصرع " هرگز نمیر مادر که ...." از وزن خارج است
اگر بود " هرگز نَمی.. مادر که مادرها نمیرند"
وزن درست بود که صدالبته خود مصرع اشتباهاتی دارد.پس پیشنهادم این است که مصرع را باز نویسی کنید
مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع
یا
مستفعلن مستفعلن مستفعلاتن

۳.در همین بند باز
نمیمیرند،اثیرند، نمیرند
نمیمیرند و نمیرند در واقع قافیه ی تکراری است و بهتر است ویرایش شود

۴.مصرع
دستت نبوسیدم ببخ /ش/ مادر تو من را
ش از وزن خارج است
" تو" بلافاصله بعد از " مادر" بهتر این است که نباشد
پیشنهادم ویرایش مصرع است

۵. هرگز نمی/ر/ مادر که مادر خود جهان است
در این مصرع نیز "ر" در وزن نمیگنجد

خوب بعد از اینها مایلم پیشنهادی کلی به عزیزان بدهم در مورد وزن
ببینید گاهی اوقات نامی یا واژه ای در شعر برای ما بسیار کلیدیست.
نظرم این است که با توجه به آن واژه در انتخاب وزن شعرمان وسواس به خرج دهیم
واژه ی کلیدی شعر شما که در واقع پاشنه ی آشیل شعر شد فعل ِ " نمیر" است
اسم شعر نیز " هرگز نمیر مادر " است
مثلا در نظر بگیرید اگر وزن شعر بود
مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن
یک بند با این وزن مینویسم و فعل نمیر را در آن میخوانیم ببینیم چگونه صدا میدهد و البته واژه ی مادر را

یادت همیشه واضح و زیباست ،مادرم
گرمی ِ خاطرات ِ تو با ماست،مادرم
هرگز نمیر ،صاحب ِ چشمان ِ پر فروغ
نامت کلید ِ قفل ِ غزلهاست، مادرم
البته این صرفا مثال بود

موفق باشید بزرگوار 👏👏🌺🌺