يکشنبه ۲ دی
اشعار دفتر شعرِ منظومه ي فلاخن و شمشير شاعر عليرضا حكيم
|
|
هلا مردم خوب ایران زمین
خردمندهای غرور آفرین
|
|
|
|
|
چو پيك اجل جان تيمور برد
تنش بهر روزي به موران سپرد
|
|
|
|
|
اتابك عزالدين امير دلير
كه چون او نديده لرستان امير
|
|
|
|
|
به زندان فكندند در اندكان
شه و سيدي احمد ،سران و مهان
|
|
|
|
|
چو آمد به دروازه ي روميان
گرفتند شوراي دفع ددان
|
|
|
|
|
روان كرد يك لشكر بيشمار
كه از لر به سختي برآرد دمار
|
|
|
|
|
عزالدين ملك امير امين
كه بود آبرو بهر اين سر زمين
|
|
|
|
|
منظومه ي فلاخن و شمشير (قسمت اول)
هلا مردم خوب ايران زمي
|
|
|
|
|
چو روز آيد و دشت روشن شود
سراسر زمين از فلاخن شود
|
|
|
|
|
فرو ريخت از هر طرف سنگ و چوب
ز سوي دليران لر تا غروب
|
|
|
|
|
قسمت پنجم (فلاخن و شمشير)
چو فردا ز كٌه زخ نمود آفتاب
خبر دار كردند دشمن ز خواب
|
|
|
|
|
قسمت چهارم منظومه ي فلاخن و شمشير
به دشمن نشان مي دهم جنگ را
گذر كردن از دوزخ سنگ را
|
|
|