جمعه ۳ اسفند
اشعار دفتر شعرِ دفترشعرآیینی2 شاعر غلامرضا مهدوی (مهدوی)
|
|
|
|
"اُمُّ المَـصـائـِب" ؛ آفتـابِ کـربــلایِ در اســارت/
هر لحظه ی فریادِ دشمن کوبِ او صد مرحبا داشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلام ای وارثِ اَسماءِ آدم/
سلام ای گوهرِ بی تای عالَم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تاج گلهای بنی هاشم به یغما بُرده اند/
زینتِ دوشِ نبی را نغمه خوان آورده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهترین عُشّاقِ عالم را خدا/
جمع کرده در زمین کربلا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرکه را خونِ حسین اَش مقتداست
با اَلِفبای «مُحَرَّم» آشناست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در الفبای کلامِ "یاحسین" /
رمزِو رازی آمده با شور وشین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دانی که چرا ، نَیْ ، تُـهی از مغز شدو طُعمه ی آتش؟
چون رأسِ حسین ابن علی برسرِ آن رفت اِسارت،
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در میانِ کوفیان گویا علــــــــی/
خطبه می خوانَد ز اَسماءِ جَلی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه فریادم از دل یاحسین است/
سر و کارم مداوم با حسین است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کربلا عزّت، شرف ، مردانگی
انتهای غیرت وفرزانگی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باشهادت عشق معنا می شود/
کربلا « اِنّا فَتَحنا» می شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یادم آمد ماجرای پُر بلا ااا
شرح حال کودکی درکربلا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
«کربلا» این کعبه ی آمال ما،/
کافِ آن کَرب از زمین تا کِبریاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرکه را خونِ حسینی مقتداست اا
با اَلِفبای " مُــحَـرَّم " آشناست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این پیام دخت پیغمبر بُـوَد
حق طلب باید که حق محور بُـوَد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درسقیفه خائنان، چوب حراج دین زدند
تا کنی اِفشا مَتاعِ آن دُکان زهرا بمان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ندیدم من بجز زیبائی ای زشت/
به دشت کربلا ازخاک تا خِشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرکسی در دل به عشقی مبتلاست/
اصلِ عشق وعاشقی از ماسواست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شرح حال کودکی درکربلا/
چون رقیّه شاهدِ هرماجرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در الفبای کلامِ «یاحسین»/
رمزِو رازی آمده با شور وشین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه عالم ازغیرتت درتحیّـُر
وفا را تودادی لیاقت ابالفضل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آتشی درجان ما افروخته
معنی عاشق شدن آموخته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این علمدارو وزیرم مسلم است
ابنِ عمّ من سفیرم، مسلم است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جان به قربان توای مظلومِ خاموش ای حسن
زینتِ دوشِ نبی؛ کهفُ التـُقی ، غـَوثَ الوری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مَشیِ زینب مشیِ بی بی، فاطمه است
درکمالش مثنوی یک عالمه است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ابالفضلم، ابالفضلم، ابالفضل،
برائت جویم از دونمایه ی رزل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق یعنی یک عصا و رودِنیل
بستن رودِ خروشانِ طویل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هُمایِ مه لقایِ کبریا را سر بریدند
امامِ عاشقانِ جان ف�
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهترین عُشّاقِ عالم را خدا
جمع کرده در زمین کربلا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آتشی درجان ما افروخته
معنی عاشق شدن آموخته
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همه فریادم از دل یاحسین است
سروکارم مداوم باحسین است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلام ای وارثِ اَسماءِآدم
سلام ای گوهرِبی تای عالَم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرنَفَس در یاحسین آوای ماست
فکرو ذکرو باورو نجوای ماست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نامِ آنکه رحمن ورحیم است
به احسان عادت وخُلقِ کریم ا
|
|
|
|
|
م فریاد(محمدرضا زارع)
محمد شریف صادقی
زهرا حکیمی بافقی (الهه ی احساس)
سیدحاج فکری احمدی زاده(ملحق)
سید محسن نصرالهی 
محمد ساکی 
عباس (یزدان) عظیمی 
