بهترین عُشّاقِ عالم را خدا
جمع کرده در زمین کربلا
کربلا یعنی صبوری در بلا
سرفدایِ تارموئی از ولا
کربلا آئینه ی آئینه هاست
کوثری درماورای سینه هاست
کربلا یعنی نوای لا تَخَف
بستن پیمان خونها با هدف
کربلا عزّت، شرف ، مردانگی
انتهای غیرت وفرزانگی
کربلا قربانگهِ سردارها
رقصِ عاشق پایِ چوبِ دارِها
کربلا یا کربلا یا کربلا
کربلا دیباچه ی صِدق وصفا
کربلا این تربتِ خونبارعشق
خاکِ پاکِ سجده گاه ودارِعشق
کربلا یعنی نمادی ازبهشت
جمع اصحابِ بلادی، ازبهشت
سربه کف دادن وَ لبّیکِ خدا
اِرجـِعی بشنیدن ازپیکِ خدا
کربلا یاری گرِ دین خداست
گرچه سرها ازتنِ یاران جداست
کربلا یعنی بیابانهای تف
خاروخسها گه به پاو گه به کف
گُرگرفتن درمیانِ خیمه ها
شعله بردامانِ آن دُردانه ها
کربلا یعنی تنِ تب دارِ یار
روی عُریان اُشتری درگیرودار
کربلا باید که غمخواری کند
دینِ احمد را پرستاری کند
کربلا ای تا ابد پیمان ما
دفترودیوانِ بی پایان ما
کربلا؛ یارانِ بی دوزوکلک
یاحسین یالَیتَنی کُنتُ مَعَک
چون شود ماهِ امامت درخُسُوف
کربلا یعنی خُذینی یا سُیُوف
مهدوی