کربلا یا کربلا یا کربلا
کربلا دیباچه ی صِدق وصفا
بهترین عُشّاقِ عالم را خدا
جمع کرده در زمین کربلا
کربلا یعنی صبوری در بلا
سرفدایِ تارموئی از ولا
کربلا یاری گرِ دین خداست
گرچه سرها ازتنِ یاران جداست
کربلا یعنی نوای لا تَخَف
بستن پیمان خونها با هدف
کربلا این تربتِ خونبارعشق
خاکِ پاکِ سجده گاه ودارِعشق
کربلا آئینه ی آئینه هاست
کوثری درماورای سینه هاست
کربلا یعنی نمادی ازبهشت
جمع اصحابِ بلادی، ازبهشت
کربلا عزّت، شرف ، مردانگی
انتهای غیرت وفرزانگی
کربلا قربانگهِ سردارها
رقصِ عاشق پایِ چوبِ دارِها
سربه کف دادن وَ لبّیکِ خدا
اِرجـِعی بشنیدن ازپیکِ خدا
کربلا یعنی بیابانهای تف
خاروخسها گه به پاو گه به کف
گُرگرفتن های آن دُردانه ها
شعله بردامانِ آن پروانه ها
کربلا یعنی تنِ تب دارِ یار
روی عُریان اُشتری درگیرودار
کربلا باید که غمخواری کند
دینِ احمد را پرستاری کند
کربلا ای تا ابد پیمان ما
دفترودیوانِ بی پایان ما
کربلا؛ یارانِ بی دوزوکلک
یاحسین یالَیتَنی کُنتُ مَعَک
چون شود ماهِ امامت درخُسُوف
کربلا یعنی خُذینی یا سُیُوف
مهدوی