چهارشنبه ۲۷ فروردين
اشعار دفتر شعرِ بانوي مرتد شاعر ژاکان باران ملکشاهی
|
|
|
|
خاس نیەزانم
ژە کام شار ڕۆژهەڵاتەو
هرکە هرک گریت دیای
بنسۊک کام ماڵ ئڕات
زندان بۊەو دڵت گیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"تاسەت کەێ "
چەن وەختێـــگە
ئێ دڵ هەژارمە
گڵاڵێـــگەو ناڵە ناڵ کەێ
ئێ دڵ پڕ پەژارەمە.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
"زندگی ببخش"
مثل خورشید باش
بی دریغ ، بی چشم داشت
بتاب بر زمین چرخان،
و چون سبزه زارهای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لبهايت را مي گزي و
با گزيدن هاي پي در پي ،
باز مـرا به تنگِ ( آتـورِ ) آغـوشت
ميهمـاني ميك
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم لک زده برایت
چون کودکی پـر بهانه را بی خیال...!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عذر دوستاني كه بارها به شعرهايشان امده ام و يك باربه شعر هايم نيامده اند را ديگر سر نمي زنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1_"بانوي مـرتد" 2_ "پسر همسایه" 3_ "عشق بازی" 4_ "چه كرده اي " 5_"حـورااء ی نائـم "
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بانو بگو ...!؟
بگو ، قلب تو پر از موریانه های عهد نامه است...
در ملأ عهد می بندی ،
به صندو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شايـد پيچـش موست
بر بنـد ، بنـد انگشتان يك دست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رقاصه ی بد نام قل می دهد
کمر باریک و
آن تن صاحب مرده اش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به کـی بــگم کــه جاده ها بلــعیده پـاهـای مـــنو
خوب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دستهـاي تو
كه مي زودايند گردو غبار
و مي شويند با گلاب
سنگ مزارم را
چه مي فهمند
پوكيد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من اگر ميزنم چنگ
بر طنابِ هيچ،
مانده در ته چاه تاريكيم
تو كه همزاد نوري چرا؟
ميكشي ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به خوش طعمي گلابِ قمصر
به خوش رنگيِ
گل هاي كاشانند
لبهايت كه ميخندند و
ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بارونم و از آسمون سز می زنم به خاک تو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه...!
چشمهايِ سياهت
بي جهت،
در انتظارِ
يك اتفاقِ تازه است
ديگر اين
برهنگيِ شمشير
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گريه اگر مي كني
با دستهاي خودت
پاك كن
اشكهايت را
كه دستهاي من
حتي نمي كنند كفافِ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تابوت انصاف (1)
درنگ كن
در كوبيدن آخرين ميخ
بر تابوت پوسيده ي انصافت
تا نكرده است ز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون بغضِ تلخي
در گلويِ درختي خشكيده
رو در رويِ
لبخندِ تيزِ تبر
هراسان از
هجومِ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
1 - جاده
انتهای این جاده
به فکر خستگیِ
پاهای تو و
گام های لغزانِ تو نیست
او فقط
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می دوی دیوانه وار،
چون اسبی افسار گسیخته
جیغ می زنی ،
چون جن زدگان
چنگ م
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می شود
از بغض سلامت
سر رسیدِ
خداحافظی ات را فهمید
و هن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا به رگبارِ
فهش هایِ
ناموسیت می بندی
گویی
صحنه ی جنگ داخلیست
و من معترضی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آیه های خداحافظی
--------
آیه های خداحافظیت
راه نمی دهند
به کتاب زندگی
غزل های
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طعنه به خدا
با جیبی پر از اسکناس
آهسته بر سرشانه های خد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
كينه ها و خنجرها
هر روز ، هر هفته و ماه ..... که می گذرد
من بیشتر از قبل
زین کوچه پس کوچه ه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صحفه ي آخر...!
-----------
گفته بودی
برگ ، برگ جانانه ی
د
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فاصله ها...!
مشکل دنیای خاک
فاصله ی نسل هاست !،
|
|
|
|
|
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
سیدحاج فکری احمدی زاده(ملحق)
مهرداد مانا
غلامرضا مهدوی (مهدوی)
خدمت بانوی مکرّمه قش
شاهزاده خانوم
سیاوش آزاد
سه استخوان در 
فرامرز عبداله پور 
سیده نسترن طالب زاده 
مرضیه قنواتی نژاد 
