بهار

به نام پروردگار رویش و، زایش
که احسانش می‌دهد بر رزق، افزایش
🌸
🌸
سلام استاد میناآباد گرامی🌸

پیدایش نوبهاران بر شما شاعر فرهیخته خجسته باد!
نسیم مهربانی، نوازشگر اندیشه‌های زلالتان!
شمیم بهاری، همدم لحظه‌های سبزتان!
از درگاه یگانه‌ی بی‌نیاز، سالی سرشار از:
سلامت؛ سعادت؛ خیر و برکت را برای شما و عزیزانتان خواهانم.🌸

داشتم در پست‌ها و نیز اشعار صفحه‌ی نخست سایت دنبال پستی می‌گشتم تا متناسب با مطلبی باشد که می‌خواهم به مناسبت امروز به اشتراک بگذارم.
پستی را پیدا نکردم؛ امّا، صفحه به صفحه، یک چیز را یافتم و آن مهربانی و بزرگ‌منشی بی‌شائبه‌ی جناب‌عالی بود که بدون اطلاع من، با سخاوتِ تمام، برشی از آخرین شعر بهاری‌ام را به عنوان تبریک عید ذیل اشعار دوستان قرار داده بودید.

پیشتر هم از این دست محبّت‌های بی‌ریای جناب‌عالی را در حق اشعار خودم و دیگر دوستان دیده بودم؛ در حالی که خود شاعری فاضل هستید و سروده‌های نابتان جزو بهترین اشعار به اشتراک گذاشته در سایت ادبی شعر ناب است.

به پاس مهربانیِ بهاریتان و به رسم یادگاری، مطلب را در صفحه‌ی شما به اشتراک می‌گذارم؛ امید که برای دوست‌دارانِ اینگونه مطالب، مفید باشد.

🍃🌸🍃🌸🍃

به نام پروردگار رویش و، زایش
که احسانش می‌دهد بر رزق، افزایش

خداوندِ بی‌بدیلِ چرخه‌ی هستی
و دادارِ مهربانِ مهر و سرمستی

خداوندِ آفرینش‌ها وُ زیبایی
که برده‌ست احساسِ جان، تا مرزِ رویایی

زهرا حکیمی بافقی (الف_احساس)

روز ششم از ماه فروردین گاهشماری ایرانی، زادروز زرتشت است.

در این روز به باور جدید زرتشتیان ایران، پیامبر ایرانی چشم به هستی گشود.

در همین‌روز و با همین‌انگیزه و نیز پی‌آمدهای سرنوشت‌ساز دیگری که در تاریخ گذشته‌ی ایرانیان رخ داده، زرتشت در سن سی‌سالگی به پیامبری برگزیده شده‌است.

برخی از زرتشتیان این روز را جشن می‌گیرند و گرامی می‌دارند. آنان در این روز به نیایشگاه‌های محل سکونت خود می‌روند و با تهیه‌ی آش رشته؛ سیرک؛ خوراکی‌های سنتی و اجرای مراسم آفرینگان و جشن‌خوانی خورداد و فروردین‌ماه را در هر سال گرامی می‌دارند.

همچنین زرتشتیان، زاده شدن فرزندان؛ چه پسر و چه دختر را گرامی می‌دارند.

در گذشته، هنگامی که کودکی از مادر متولّد می‌گردید، پدر او، در همان سال، به یاد فرزندش، نهالی را از درختی همیشه سبز؛ مانند: سرو، مورد یا کاج، در جایی مناسب می‌کاشت و برای رشد و سرسبزی این درخت نیز مانند فرزندش کوشش می‌نمود.

از رسوم ایرانیان باستان در روزگار گذشته، برگزاری زادروز برای خود و فرزندان بوده‌است و این جشن مربوط به طبقه‌ی خاصی نبوده؛ بلکه بی‌نیاز و نیازمند آن را برپا می‌داشتند.

برداشت از ویکی‌پدیا با تلخیص و ویرایش.

منابع ذیل مطلب:
_
ج. پ آسموسن، اصول و عقاید و اعتقادات دیانت زرتشتی، دیانت زرتشتی، ترجمه فریدون وهمن، تهران، بنیاد فرهنگ ایران، بی‌تا.
_
هنریک ساموئل نینبرگ، دینهای ایران باستان، ترجمه سیف الدین نجم آبادی، تهران، ۱۳۵۹.
🍃🌸🍃