جرم

سلام

و

بی گمان این مثنوی زیبا می تواند در هر خواننده ای احساسی خوب و دلچسب بوجود آورد و البته ذهن او را برای کشف آن چه شاعر در پس پرده نهان داشته است ، تهییج کند که خب غرض اصلی شعر همین لذت ادراک است اما از شاعر عزیز می خواهم که یک بار به صورت امتحانی این شعر شریف را بدون استفاده از صورت کهن واژگان و حروف اضافه بازنویسی کند و مدار وزن در آورد ، شک ندارم آن چه که برمی آید شعری دلچسب تر است که به مخاطب امروزی نزدیک است و راحت تر می تواند حرف دل او را بزند .
اما منظورم از صورت کهن به عنوان مثال استفاده از .. ز .. به جای از ، استفاده از افعال بدون پیشوند بینم ، دانم ، خواند و ... که از آن روی که این نوع به کارگیری از روی اجبار وزن است و می تواند زبان شعر را بسیار دورتر از زبان معیار امروز ببرد ، برای خواننده خالی از زیبایی و استحکام جلوه گر می شود و حیف است شاعری که با این قلم می نویسد تنها به خاطر چندین واژه که به راحتی می تواند آن ها را سر به راه کند به شعر خویش و احساس خواننده آسیب وارد کند ...