گــــــل و گــــــلاب

گل و گلاب
بلبلی خوش بودو خوش درمرغزاری می چمید
عاشق گل بود وازشاخی به شاخی میپرید
آسمان شاداب وگل شاداب وبلبل نیز شاد
باغبان این این بزم شادی رابه صدجان میخرید
فصل گل پایان شد وگلچین نشسته درکمین
اشکهای حسرت از چشم  گلستان می چکید
آسمان گریان و گل گریان و  بلبل اشکریز
فصل گل ریزان رسیدو باد پائیزی وزید
بسته ها ازشاخه های گل ز بستان بسته شد
غنچه ها پوسیدو بلبل از گلستان ها رمید
غنچه ها پژمرده گل پرپرگلستان شد خموش
باغ خالی باغبان لب بسته از گفت و شنید
دربهاران بار دیگرغنچه ها گل می شوند
باز خندان میشود بلبل به باغ از این نوید                              
می نوازد بوی گل درگوش نصرت این پیام
خیز و شادی کن بهاران چتر گل برسر کشید

از اساتید محترم برای چندمین بار استدعا دارم درصورت ملاحظه
هرمورد انتقاد یا پیشنهادی وحتی اعتراض بسیار.بسیارتشکر میکنم اگراعلام کنید
                                               با تشکر فراوان