چهارشنبه ۲۸ آذر
منم که سنگ رهش مهر سجده گاه من است شعری از میثم شعبانپور
از دفتر غزلیات نوع شعر غزل
ارسال شده در تاریخ سه شنبه ۱۲ فروردين ۱۳۹۹ ۱۶:۰۸ شماره ثبت ۸۳۴۶۰
بازدید : ۵۲۱ | نظرات : ۱۵
|
آخرین اشعار ناب میثم شعبانپور
|
منم که سنگ رهش مهر سجده گاه من است
امید و بیم وصالش تکیه گاه من است
نمی نهد قدمی در سرای دل شدگان
همان که خود سبب شعر شامگاه من است
نه می رود که شود هجر او بلای تنم
نه میشود برود او که خود دوای من است
سرود عشق بیادش چنان سرودم دوش
که گویی از نفسش آمد و هوای من است
به کوچه های شب از ابتدای خاموشی
دویدن و نرسیدن به او سزای من است
مدام باد تمنایت ای تمام هستی من
که سعی دیدن تو چون نفس برای من است
|
نقدها و نظرات
|
درود بر شما سپاسگذارم . خوشحال می شم در مورد مطلع اسن غزل نظرتون رو بفرمایید | |
|
درود بر شما ممنون از حسن نظرتون | |
|
درود بر شما ممنون از حسن نظر و دقت در اثر | |
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
بسیار زیبا و دلنشین بود
مطلع؟