آفاق عشق

درود و ارادتم پیشکش مهرتان
حضرت استاد استکی نازنینم
سپاسگزارم که چون همیشه شاگرد نوازی فرمودید

تندرست و برقرار باشید

درودتان گرانمايه دوست ارجمند شاعرم
جناب هداوند گرانسنگم
عالي خوانديد و عاليتر نگاشتيد
سپاسگزارم از مداقه و ابراز لطف و ابرام نظرتان
نازنين دوست شاعرم
اين غزل را ساليان ماضي در بحر عروضي : هزج مثمن اخرب مكفوف محذوف (مفعول مفاعيل مفاعيل فعولن) سرودم ، حقير چون در زمان سرايش اشعار صرفا سيل واژگان ذهن را مكتوب مي كنم شايد بعد از اتمام سروده بر مبناي وزن سماعي اندكي ويراستاري كنم ، و اصولا بر خلاف بسياري شعرا عادت چنداني به تقطيع مكتوب و مداقه وزني پس از حدوث چكامه ندارم ، اولويت تراوشات ذهن عمدتا رساندن حس دروني و محتوا و جان كلام است ، و فرم و قالب را اولويت ثانوي قلمداد مي كنم ،
بقول حضرت مولاناي جان ، رستم ازين بيت و غزل / اي شه و سلطان ازل / مفتعلن مفتعلن مفتعلن كشت مرا

و اما در خصوص ايراد وزني مصرع مذكور فرمايشتان متين است ، شايد اگر امروز اين غزل را مي نوشتم اينگونه مي بود: در چاه دل افتاده ، كه گرگ همنفس ماست / گرگي است ، ولي يوسف كنعان ندريده ، كه با لحاظ اختيارات صحيح تر در قالب وزني بحر موصوف قرار مي داشت

حضورتان سبز و مقدمتان بر جان
مانا و تندرست باشيد

عرض ادب و ارادت مجدد
استاد اعظم جناب طباطبایی عزیز
خواندن از شما هماره مایه ی مباهات این کمترین است. و یقین که طبع دلفریب و قلم دلنشین آن بزرگوار ستودنی است و سرمشق و سرلوحه ی کتابت این کمترین. آن مرقومه و آن اشارت کوتاه اسباب زحمت شد. امید است تا جسارت این کمترین را ببخشایید به مهر.
ارادتمندم.

درود و ارادت حضرت دوست جناب هداوند نازنينم

مفتخرم به شاگردي و تلمذ محضر شما و همه استادان گرانسنگ و فرهيخته اين سايت وزين
حضرتتان منت گذاشتيد و نظر فاخر و ارزشمندتان صله اي بود كه به بزرگواري و از سر صدق مرحمت فرموديد ، و سرمشقي بود از استادي فرزانه كه در پيرانه سري نيز بايد متلمذ بود و آموخت لطفتان را سپاس

سايه عالي مستدام
باقي بقا

درودتان شاعره بانو حسين زاده

مقدمتان پرمهر و حضورتان گرم

سپاسگزارم از حضور سبزتان

درودتان حضرت استاد علي آبادي نازنينم

بزرگ نازنين سپاسگزار و سرفرودم و به حضور ارجمندتان مباهات مي كنم

خرسندم كه طبع و قريحه لطيفتان اين سياه مشق را برتافت و مقبولتان افتاد

گلزار وجودتان بهاري
نفستان گرم و سايه سار حضورتان سبز

درودتان حضرت استاد شريفيان گرانسنگ و بزرگمهرم

منت دارم ، فرزانه فرهيخته ارجمندم ، موجب امباهات است افتخار دوستي و آشنايي و شاگردي محضرتان ،
سعادتي است كه نصيب كمترين گرديد ،

يك سبد سيب ازين باغ دل ارزاني دوست

هرچه لطف است همه مرحمت از دولت اوست

باقي بقا
برقرار و مصون از جميع بلايا باشيد

درودتان شاعره بانو فرشيدفر نازنين

لطفتان را سپاس ، زيبا خوانديد و به مهر ابراز لطف فرموديد

سپاسگزارم از حضور سبزتان
پيروز باشيد

درودتان حضرت دوست
جناب استاد ارجمندم حضرت میناآباد فرهیخته و فرزانه ام
سرور گرامم خرسندم که افتخار شاگردی آستانتان نصیب شد
با تقدیم دوبیتی از حضرت سعدی به رسم ادب دستبوسم

بسیار در دل آمد از اندیشه‌ها و رفت
نقشی که آن نمی‌رود از دل نشان توست

با من هزار نوبت اگر دشمنی کنی
ای دوست همچنان دل من مهربان توست

باقی بقا
مصون و ایمن از آفات باشید

درودتان جناب موسوي عزيز و گرامي
مقدمتان سبز و حضورتان گرم نازنين دوست شاعرم

سيد جليل القدر و گرامي ازاينكه به مهر و محبت سياه مشقي را خوانديد سپاسگزارم

مانا و بري از آفات روزگار باشيد

درودتان گرانسنگ برادر شاعرم
جناب عسكري بزرگوار

زيبا و ناب خوانديد كه ابراز لطف فرموديد ، مقدمتان گلباران

درود و سلام سيد جليل القدر

لطفتان را سپاس مي گويم ، مقدمتان سبز دوست شاعرم

درودتان فرزانه خوش قريحه و اديب و فرهيخته

لطفتان را سپاس گرانمايه دوست شاعرم ، مقدمتان سبز و روشن
سپاسگزار و سرفرودم به درياي لطف و محبتتان ، ولي حقيقتا خودرا اينگونه لايق و درخور تعاريف ناشي از مهر و بزرگمنشيتان نمي دانم ، حقير افتخارم تلمذو شاگردي محضر شما و تمامي دوستان اديب و فرهيخته و دانشمند اين انجمن است ،

هماره قلمتان شكوفا و سايه مهرتان گسترده باد

ارادتمند شما