شهید

هان! شهیدانِ رهِ پاکِ خدا!
آفرین بر اوجتان، تا کبریا!
آفرین بر اسوه‌های دینتان!
آفرین بر سورتان نزدِ خدا!
نزدِ حق، روزی‌ستان گردیده‌اید،
نوشتان بادا چنین، وعده، غذا!
تشنه بود احساستان حق را مدام؛
رفته‌اید از تشنگی، تا عرشیا...
با دو بالی، از تپش‌های عطش،
پرکشید احساستان، تا ناکجا!
هرکسی دارد چنین، عزمی بلند؟
هرکسی دارد لیاقت چون شما؟
آفرین بر همّتِ والایتان!
آفرین بر قدرتی، بی‌انتها!
زهرا حکیمی بافقی (الف_ احساس)

درود بر شهیدان پاک راه حق

راه سرخ و پندارهای سبز و آسمانی‌شان تا هماره جاوید باد!

سپاس استاد رفیعی بزرگوار برای سرایش این شعر ارزشمند!
به خون سرخ شهید احترام باید کرد
به احترام شهیدان، قیام باید کرد

با یاد دو پسر عمّه‌ی شهید مفقودالاسرم، دانشجوی شهید نجاتعلی طالعی و دانش آموز شهید، ابوالقاسم برزگری و با یاد همکلاسی دوران کودکی و همسایه‌ی شهیدم، شهید رضا رنجبر و با پاس‌داشت مقام تمام شهیدانی که قلمم مفتخر است، سعادت یافته؛ زندگی‌نامه و یا خاطراتشان را رقم بزند؛ با ویژگی‌های پاک اخلاقی و باورها و منش‌های زلالشان به خوبی آگاهم و چون تعدادشان قابل توجّه است، نام بردن از تک تکشان را انشالله به مجالی دیگر وامی‌گذارم و با احترام به مقام شامخ تمام شهیدان راه حق، گزینه‌ی نقد را فعال می‌کنم و اندیشه‌های آزاد را به خوانش این شعر ارزشمند و آموختنِ مفاهیمِ زیبایش فرامی‌خوانم.