سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 11 تير 1403
  • شهادت آيت الله صدوقي چهارمين شهيد محراب به دست منافقين، 1361 هـ ش
26 ذو الحجة 1445
    Monday 1 Jul 2024
      مقام معظم رهبری سید علی خامنه ای و انقلاب مردمی و جمهوری اسلامی ایران خظ قرمز ماست. اری اینجاسایت ادبی شعرناب است مقدمتان گلباران..

      دوشنبه ۱۱ تير

      چکامه ای در رثای استاد سیحون

      شعری از

      منوچهر کوهن

      از دفتر شعرناب نوع شعر سپید

      ارسال شده در تاریخ شنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۴ ۰۳:۵۱ شماره ثبت ۴۱۲۰۶
        بازدید : ۳۲۶   |    نظرات : ۱۰

      رنگ شــعــر
      رنگ زمینه
      دفاتر شعر منوچهر کوهن

                              چکامه ای در رثای استاد هوشنگ سیحون.....
                                                                                                                                        
       نه... نه.... تو.......هرگز...هرگز....پایان نگرفته ای
      تو......خداوند  خط و خیال ......و خرد
      تو....اسطوره ی سربلندی معماری مدرن ایران زمین
      تو....استاد طراحان جوان وطن.....
      تو....بزرگ مرد تاریخ هنر جدید ایران ما......
                     تو....هوشنگ سیحون...هرگز...هرگز پایان....نخواهی گرفت......
      من میدانم تو فقط برای"رولوه " بهشت به سفر رفته ای....
      من میدانم خدایان نیزترا برای طراحی بنای تازه " خانه خدایان" برگزیده اند
      و تو برای دیدار سایت جدید
      یا کروکی منطقه و یا شاید.....
      برای بازدید خیل اسبان وحشی بهشت
      که همگی در دستان تو رام و تبدیل به نقش های جاودانی می شوند  رفته ای....
      نه.... نه ......تو هرگز....هرگز....پایان نگرفته ای ....
      تو به سفر تازه ای  به بارگاه و خیمه خالق  رفته ای ....
      بزرگا.. مردا.....، استاد من....
           تو هنوز هم  همان جا ایستاده ای.....
      همان جا که اولین بار دیدمت
                               در تالار کنکور
      در زمان طراحی ونوس....
                   درپای شاسی....
      با نگاهی به من.....با نگاهی به ونوس
      با نگاهی به طرح ....  سری میجنبانی ......
      زغال را از دست من میگیری....
      و با افزودن  چند خطک خُرد و سریع....
      می گویی   " هوووم .....  جوان بجنب "  و میروی
       من با نگاهی تازه  به طرح احساس میکنم
           " ونوس دوباره جان گرفته است
                            و تمام قد برپای ایستاده است
                              و دنبال دست شکسته اش می گردد 
      هلا..... تو یگانه انسان  
      تو خدای خط و خیال وخشت وخاطره و  خیمه و خرگاه
      توهنوز....همان جا نشسته ای
      بر تخته سنگی ...کنار جویبار
      روبروی ابیانه.....ماسوله... یا... فشم....
      محو در تماشای تموج وتوالی انحناهای بی پایان خاک
      محو در تپه های باهم یا تنها ، فضا های روشن یا تاریک
                             گریوه های برهنه و گردنه های باریک
      یا نقاشی تک درختی پوشیده از برف
      یا طرح کافه ی حقیر و کوچک در کنار دره ای  ژرف.......
      تو خیره بر منظره و قلم راپید  در دست
                                   و ما.... خیره بر دستان تو....
                                       و خطوط استوار خفته برکاغذ
      و این بار به جای ونوس....
      این ابیانه.....؛ ....ماسوله.... ؛ افجه...، شمشک....فشم.....
      یا طاق ها وبازارهاو مناره و گنبد و بادگیریا کاروانسراهای متروک میهن است
      که پس از سده های طولانی فراموشی
      در کروکی های زنده تو.....و نقوش نور وسایه ...،   زندگی را از سر میگیرند
      آری ....آری....تو هوشنگ سیحون
      هنوز هم.... از گذشته زمان تا حالا و تا همیشه جهان
            تو استاد من و ما.... همان جا ایستاده ای
                   در پای آرام گاه بوعلی سینا.....
                                                  بر فراز بنای یادبود نادرشاه
                   در میان محوطه مقبره فردوسی
          و در کنار جایگاه ابدی  کمال الملک....یا ... خیام
                                         شانه به شانه شاهان و بزرگان جهان
        وبلندای سایه توهوشنگ سیحون
                با سایه تمام  ساخته هایت و یادبودهایت در هم می آمیزند......
                        و به رود همیشه روان خاطره و تاریخ می ریزند....... 
       هلا ، تو اسطوره ی خط و خیال و خشت و خِرَد.....
                            ....اسطوره ی طرح و ساز وساخت 
                                                                 تو هنوز هستی.....                           
       و هماره        دست در دست تمام مردان تاریخ ساز
             چونان  فردوسی ..... نادر....بوعلی....خیام....... و دیگران
                       و پای در رکاب یا نشسته برزین نقش اسبان اصیلت
      و در ذهن تمام شاگردان ...، یاران ....و یاد مردم ایران
                 به هستی بارور و پرثمر خود ادامه خواهی داد....
      و تا همیشه در تاریخ هنر و معماری ایران
                                           توزنده خواهی ماند
                                                        تا ابد ....... تا جاودان...
      منوچهر کوهن
      خرداد  1393
      می 2014
      لوس آنجلس – امریکا
      ۵
      اشتراک گذاری این شعر

      نقدها و نظرات
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      نظرات

      مشاعره

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      0