بازگشتی نیست-۲

آق بابا،که دلم لَک زده ازبهــــــــرِصـــــداش
تاکه دیدارنباشدهمه،درخواب،کجـاست
پــــــدرم تاجِ سَـــــــرَم،اوکه دلش،دریــــابـود
چون‌نجاتم‌دهداز،ورطۀ‌گرداب،کجاست
پرده‌خـوانی‌که‌به‌کوچه‌به صدایِ‌خَش‌دار
بازگویدبه‌من‌افسانه‌یِ سهــراب،کجـاست
زورخـــانه،که‌نمـــــــــادِدلِ پاک‌ومــــــــــولاست
اثرازمرشدِگیرنده‌یِ‌مضـــــراب،کجــــــــاست
بـــــــویِ دارویِ گیـــــاهی،ببردهــــــوش،زِسَـــر
آن‌فروشنده‌یِ‌سرخاب‌وسفیداب،کجاست
آن صـــــــدایِ خـــــــوشِ آوازِپــــــدر،بارِدگــــــــــر
کُنَدآرام‌به‌آوایِ‌خـــــوداعصــــاب،کجـــــــاست
تشــــنه ام،تشــــنه‌یِ دیـــدارِرُخِ‌مـــــــــادرِخـــود
آنکه‌مـاراکُنَدازعاطفه‌سیــــــراب،کجـــــــاست
روزِعیـــــدی که‌همه،خـــــــانه یِ مــــــادربودند
بــویِ‌دلچسبِ‌پلــو،داخلِ‌بشقـــــاب‌کجـــــاست
همدلی بـــود،همیشــــــه،سَـــــــــــرِدیگِ نـــــــــذری
بــویِ آشــــــی‌که‌شـده‌نادرونایاب،کجـــــــاست
وسطِ کــــــوچه‌٬پُـــــــرازبرفِ‌زیــــــادی،می شد
روزهایِ‌خـــــــوشِ‌بارانی‌وسیلاب،کجــــــاست
آن‌هنــــــــــــرمندکه بارنگ‌وگِل‌وکاشــیِ ســــــبز
نقشِ‌زیبــــــازده‌درمسجدومحــراب‌کجـــاست
خطِ خــــــوش باهنـــــــرِناب،شـــــده کم پیــــــدا
اوکه‌باجــوهرونی،می کُنَداعجاب،کجاست
حیف حــــــــــــامی،که‌دگــــــر٬بازنمی گــردد،باز
مرهمی‌بهـــــــرِدلِ واله‌وبیتــــــــاب،کجــــــــــاست