رفتیم همه

ما سنگ ، نه ایم اگر صبوریم همه جا مانده ز کاروان نوریم همه دنبال نگاهیم و مادرزادی از اول عمر اگر چه کوریم همه *** پروانه شدند ، دل ز باغم بردند پاییز شدند و شاخه ام پژمردند این قلب که توی پیله شان جا کرده کرمی ست که لا به لای سیبی خوردند *** با خلوت بی عبورمان بد گشتیم در شهر شلوغ ، هر چه باید گشتیم دنبال لباس راه راهی هر روز با سادگی از کنار هم رد گشتیم *** گه خاکی و گه تمیز ، رفتیم همه با واهمه در گریز ، رفتیم همه در کوچه ی یار ، ردّمان را زده اند بی فایده سینه خیز رفتیم همه. *** میم. د .ه تابستان 92