تکه ای از من

برزخ ِدیوار در دیوار در .‌. قابی که نیست
میخکوبِ توست در عکسِ تو گردابی که نیست
 تُنگ یا دلتنگی ِشفاف ، مه یا هر چه هست
پشت این شب ، این شب کم عمق ، مهتابی که نیست ؟
آبیِ وارونه ی من , آه , ماهی قرمزم !
بیقراری های بر عکسِ تو بی تابی که نیست ؟
چیزی از من مانده در روح تو مثل یک حباب
تکه ای از من که دلگرم است از آبی که نیست
تکه ای از من که هی دارد نمی آید به لب
تکه ای از من گره خورده به قلّابی که نیست
تکه ای از من در آن سوی پلِ خوابی که هست
سنگ می اندازد این شب ها به مردابی که نیست 
سنگها را روی دامن می گذارد چشمه ی
لای لایی ..‌ زندگی جاری ست در خوابی که نیست

ای تکانی که نخواهد خورد دیگر آب از آب 
تکه ای از من که دیگر بر نمی گردد ، بخواب !
تکه ای از من که .. پلک خسته ام را بست و رفت
مرگ ، تنگِ ماهیِ وارونه را نشکست و رفت

 

.

محمددهقانی هلان