دریچه ای به شبستان

درود بزرگوار
بسیار زیبا و جالب بود

زدم به پوست ِ بختی که ..
و حک شدم به درختی که

رسیده بود از آلوچه
که ترش تر شدم از کوچه
.
.
دوباره زیر قدم هاشان
منم که قله ی این یا آن

و پرتگاهِ خودم هستم
عزیزِ چاهِ خودم هستم
.

که شعر ، آیه ی دلخونی ست
که وحی مُنزل و موزونی ست

به شاعران ِ اولوالعزم ِ..
گریز می زنم از نظم ِ

درود بر شما جناب دهقانی
مثنوی بکری بود با تعابیر جالب و گیرا
بسیار زیبا و دلنشین

درود جناب دهقانی
بسیار
زییا
بود

بداهه ای تقدیم شعر زیبای شما
شعرایت
مثل یک قصه ی عشقی است
که خواندن دارد
مثل یک میوه نابی است
که خوردن دارد

سلام جناب دهقانی
بسیار زیبا و بلند دورود بر شما

سلام شاعر
خوشحال شدم که باز از شما خواندم.
قلمتان همیشه نویسا
و جانتان بی‌گزند.