ارباب مرگ

درود جناب آقای آزادبخت گرامی
هرچند سپید سرا نیستم و اغلب با سپیدهایی که پیچش زیاد دارند. و از خود راه ارتباط به جا نمی‌گذارند گریزانم . اما بر خود لازم دیدم نکاتی در مورد این شعر خوب عرض کنم .« تا چه قبول افتد و چه در نظر آید»
در این شعر احساس کردم دارم شعر می‌خوانم چون با ادبیت و بیان شاعرانه روبرو بودم . تصاویر و کنایات زیبا دیدم .
مانند : مهتاب را به خانه آوردن ، سجاده را به آسمان بردن ( در حالیکه دو پله پایین رفته بود ) .کلمات پیوند خوبی داشتند ایجاز رعایت شده بود و گسیختگی واژه به چشم نمی آمد .همزاد پنداری در شعر خوب بود . دستور زبان در سلامت بود و...
ذهن شاعر برخاسته از یک فضای احساسی و عاطفی خاص خود بود. و صور خیال گسختگی نداشت .
خلاصه شعر زیبا و قابل قبولی بود برای شاعر گرامی آروزی موفقیت دارم .
با مهر فراوان