زنجیر

رنج به جهان جمله ی تقدیر منست 
غم بافته ی حلقه ی زنجیر منست
مژده ی کام امد عیش طرب نتوانم
 سیل اشک ناله ی شبگیر منست 
  شیخ به عالم مژده ی پرواز  داد
افسوس لبش باده ی تاخیر منست
ماه نو رسد به تیر عشق و پیام سپر
حذراز عشق توبه ی تقصیر منست
درحرم دل نشینم زلف پریشان گیرم
خانه خلوت کعبه ی تفسیرمنست 
چون سنگ گل سجده  عشق کنم
 معشوق پسندیده ی زنجیر منست
گفت تبسمی کنم جمع حواله ی راز 
طعنه  هشیارجمله ی تغصیر منست
 زان خواب پریشانی دل گنگ شدم
  روزگارکمین افتاده ی پیر منست 
درهیبت عقل بی دل بی سرشدم
چشم درطلب قبله ی سیر منست
دو بودم یک شدم گنج ان جمع شدم
سجده شکرانه ی تاثیر منست  
دردبودم جان شدم بیماردرمان شدم
ان طبیب مرهم شمشیر  منست
با دل قرق نوازش زان پیر مراد
ان مرید در دیده ی تدبیر منست
بگریزم کوی عشق عاشق تنها سرشت  
ان سیه زلف گردابه ی زنجیر منست