آمال بلند

درود. ممنون بابت نکات عالی که فرمودید. مقصود از مصراع اول این است که اصلا تا کی (فرضا) در اوج آسمان قرار خواهی داشت؟ که دو معنی مد نظر است: تا کی موفق در آرزو‌های بلند پروازانه ات خواهی بود؟ (با توجه به سیاق مشخص شده در بیت دوم) یا اینکه تا کی «بلند پرواز» خواهی بود؟ اگر چه مقصود من مغرور بودن نبود بلکه بلند پروازی و موفقیت در بلند پروازی بود اما شاید بتوان غرور را هم از آن برداشت کرد. اما در مصراع دوم همین بیت همانطور که فرمودید «در زیر زمین» حشو است و موجزتر آن «زیر زمین» است اما از موارد رایج است مثلا این مورد از حافظ: «از لعل تو گر یابم انگشتری زنهار...صد ملک سلیمانم در زیر نگین باشد» که اگر ضرورت وزن نبود مثلا می‌توانست بگوید «صد ملک سلیمان زیر نگین من باشد». اما در باب «بی‌زمان» بودن: اینجا هم شاعر عمدا این را به کار برده چرا که دو معنی از آن قابل برداشت است؛ اول اینکه «بدون زمان باقی مانده» خواهی بود یعنی زمانت به سر می‌رسد‌. دوم آنکه در حالت «بی‌زمانی» خواهی بود یعنی از قلمرو زمان (و مکان) عادی خارج خواهی شد. که البته مورد دوم به صورت کاملا تحت اللفظی هماهنگ با یک تفسیر مذهبی از برزخ نیست.
و نکتهٔ بسیار خوب دیگر شما که گفتید به جای «به اوج آسمان» از «در اوج آسمان» استفاده شود که به جاست چرا که «در اوج» بودن نه تنها مناسب تر است بلکه با واژهٔ «چند» در قبل از خود نغمهٔ حروفی ایجاد می‌کند. درباره «چون» در مصراع آخر هم، من راستش از «چون» و «یعنی» برای وصل مصراع‌ها از نظر معنایی یا علیتی استفاده می‌کند آیا این واژگان بهتر است نباشند؟

و اینکه خیلی متشکرم از اینکه انتقادی می‌نویسید. ای کاش هر بار سه چهار نفر مثل شما نکات مهم را یادآوری می‌کردند. من همین الان یکی دو اصلاح اقلا برای این شعر در نظر دارم و دلیلش هم انتقاد فوق العاده شما بود❤️❤️❤️❤️🙏🙏🙏🙏

ممنون از توجه شما🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏

درود بر شما و ممنون بابت نظر محبت آمیز شما🙏🙏🙏🙏🙏