شب

آسمانم خفته در دامان شب
چشم من سرشارِ از باران شب

می‌چکد مصرع به مصرع عشق تو
با غزل پر می‌شود دیوان شب

من رسول عشقم و این آیه‌را
می‌نویسم بر دلِ قرآن شب

عاشقِ این غم شدن خَیرٌ الَّکُم
گر بدانید اِی مسلمانان شب

مرغ دل در دام عشقت مبتلاست
عاشقت افتاده در زندان شب

در سرم فکر طلوعی دیگر است
در دلم غم‌های بی پایان شب

خسته ام از شعرهایم از غمت
خسته‌ام از مشهد و تهران شب


#شعر
۱۴۰۲/۱۰/۰۱
#غزل