سوگند ۱

به پاییز سوگند و باد خزان
                       به خون شفق در سبوی رزان
به اشک روان از رخ آبشار
                          به نالیدن و مویه‌ی جویبار
به گلبرگ پژمرده‌ی یاسمن
                     به خاری تک ، اندر بساط چمن
به خورشید بیمارگون شفق
                        به بغض نهان ، در گلوی فلق
به لبهای خشکیده‌ی چشمه‌سار
                            به چشمان گریان ابر بهار
به شبگریه‌ی جانگداز تذرو
                 که پیچیده در گوش سنگین سرو
نیابد کسی کام زین روزگار
                 که خود هم ندارد به خود اختیار
در این رود آلوده‌ی دهکده
                          در این باغ زیبای آفت زده
چه پلها که در زیر پاها شکست
                 چه گلها که نشکفته پر پر شدست

~~~~~~~~

مثنوی دو بخشی سوگند یادگاری از سالهای بسیار دوریست با برداشتی آزاد از سوگند‌نامه و کفرنامه استادان روانشاد مهدی سهیلی و کارو دردریان ، که با رخصت و جهت احترام به نگاه عزیز عزیزان ، در دو بار (بدلیل طولانی نشدن) سوگند را به سایت محترم شعر ناب گسیل خواهم کرد .

مانا و ماندگار بمانید .