فریاد داد

بر باد رفته‌ای؟
               آتش گرفته‌ای؟
فریاد داد ، بر
                بیداد رفته‌ای؟
راه غزال شعر
             با اشک رفته‌ای؟
یا درّ اشک را
           در دیده سفته‌ای؟
چون لاله گوییا
          در خون شکفته‌ای!
در سینه گنج‌ها
               از غم نهفته‌ای!
یا وارث غم
            عمر دو هفته‌ای؟
ای شعله شمع ، دل
            در اشک خفته‌ای!
بخت معین ببین
                 درد نگفته‌ای!
هم درد مرغ شب
                از یاد رفته‌ای!