بی نشون

تو کوچه های خاطرات
دنبال چی می گردی
حال خوشت رو بد نکن
ای دل بی نشونی
نگیر نشونه ای از اون
اونی که رفته رفته
تمومش کن این قصه رو
رفته که بر نگرده
قفل کلیدخاطرات
بنداز تو دریای دور
دیگه نگیر سراغش و
از جنگل دور نور
نپرس چی شد نپرس کجاست
از هر کسی نپرس کو
آدم به آدم می رسه
اما نه اون که شد کوه
نه اونکه پنهون شده تا
دیگه نیاد سراغت
بیا تمومش کنیم این
قصه ادامه داره
این غصه ی ناتموم
پیر ت  رو در میاره
این آدم کینه ای
کمی تو هم ساده ای
نپرس کجا جا مونده
اونکه گذشت نمونده
نگو که تنها مونده
قصه ی خاطراتت
قصه ی تنهاییات
قصه ی شب بیداری
روزای چشم به راهی
بیا تمومش کنیم
  ای دل تنها مونده
بیا تمومش کنیم
جات تو سینه جامونده

۱۶تیر ۱۴۰۲
آذر.م