ان روز نزدیک است

به کدامین شعر باید هنر کنم
یا کدامین شهر را سفر کنم 
از خیال چه بر خیابان اندوه نشسته ای
بر کدامین راه که در بیراهه ها گم می شود دل بسته ای 
کدامین گناه را در خویشتن به اه و اندرز شسته ای 
آنجا که ایستاده بودم را ندیده ای
آنجا که ایستاده بودی را ندیدم 
نه صدایی که مرا از قعر شعور تو می رسید فهمیدی
نه شعور مرا که فریاد می زد را شنیده ای 
هیچ جایی برای چنین شکافی برای پیوستن من برای خودم 
تو برای خودت پیدا نیست 
دنبال اغوش رایگان نگرد 
آنجایی که زمستانَش را بر خیالِ کسان در تابستان گمارده ای 
تنهایی ات را در تنهایی ام بنگر 
اینجا کدامین ماه را در غیاب شمس افروخته ای
کجا باید سفر کرد 
بنشین و نظارِگر باش 
بنشین و چشم بر سیاهی و اندوه خیابانی بِدوز که همایونی ات را جز این تاریکی نخواهی دید 
اینجا دیگر کسی سراغ از رفتن نمی گیرد 
اینجا خیابانش برای توست 
بیابانش برای توست 
خیالاتش برای توست
خیانتش برای تو
و نهایتش یقیناً برا خودت خواهد بود
و ان روز من خودم را می خواهم در اغوش بگیرم
و تورا با تمام نفرتها فراموش کنم

ان روز نزدیک است 🌷🌷