چهارشنبه ۷ آذر
اشعار دفتر شعرِ عشق سیاه شاعر روح اله سلیمی ناحیه
|
|
نگهی تا که چنین سینه ز طارق شدنم
|
|
|
|
|
امشب ای ماه به من گو سخنی از یارم
|
|
|
|
|
شکوه زین دوری ندارم یا چرای از منتظر
دردِ عالم داده برمن،پس چرا خوشحالِ خود
|
|
|
|
|
کاش می دیدی دلم را در فراقت یک شبی
|
|
|
|
|
هرچه میخواهم نبینم تافراموشت کنم
دارد اما دل تمنّایت که آغوشت کنم
|
|
|
|
|
روزی که اخرین طلوع خورشید برای من بدون تو و اولین غروب من به دور از تو خواهد رسید،
|
|
|
|
|
می شد ایا که شبی بی توخیالم گذرد
من یقین دارم از این روی محالم گذرد
|
|
|
|
|
چوشب سر می رسدبا من به دلداری غمی دارم
|
|
|
|
|
چه غم داری نوا ای دل دمی با من مدارا کن
|
|
|
|
|
رفتی که من ازخاطرِ تو دور برافتم
رفتن زِتو و خاطره برمن توچه دانی
|
|
|
|
|
یاران دمی یاری زمن زان یاردل نالان من
دل گیرُمن گیرازدلم
|
|
|
|
|
ز تو بی قرارم امشب تو روان من کجای
همه دل به جان نهادن،همه جان من کجایی
|
|
|
|
|
یارا نظری بردل تنگم گذری کن
برجان منی ازرخ مهرت شرری کن
|
|
|
|
|
دربهاری ازنمِ باران دل
تازلالی پیچ برشمشاد یخ..
|
|
|
|
|
بشکستُ وفا مانده زدل دردِ نبودش
ویرانه چنین کرده مرا رنجِ نبودش
|
|
|