عروس بی نام

درود بزرگوار
جالب و زیبا بود
مزین به نقد نافذ استاد زارع عزیز

درودتان
موفق باشید

درود آقای رامیار گرامی
این اولین شعری است که از شما می خوانم.
و چون پنجره ی نقد را گشوده اید، جسارتاً نکته ای را که فکر می کنم نکته ای اساسی است عرض می کنم:
در هنرهای کلامی از جمله شعر، اصالت با معنا است و نه با ساختار، معنای این سخن این است که اگر کلام بلیغ و رسا باشد و معنایی را به خوبی به مخاطب برساند، گوینده بیشتر ِ راه را رفته است و به هرحال می توان کلامش را در قالبی از قوالب کلام جای داد، ولی وقتی معنا مبهم و گنگ و نارسا باشد، حتی ساختار زیبا و از جمله قافیه های درست نیز کاری از دستشان بر نمی آید.
شعر شما در بند واژه های اجباری ست
در بند وزن و قافیه و ردیف
و از یک طرف این در بند بودن، مانع رسایی معنا یا بقول ادیبان، بلاغت شده است، و از طرف دیگر، تلاش شاعر برای رساندن معنا، مانع از یکپارچگی وزن.
اصرار بر سرودن شعر موزون، گاهی آفت ِ کلام می شود و مانع از رسیدن ِ خوشه های احساس و اندیشه

جسارتم را به صداقتم ببخشید
زنده باشید

سلام جناب رامیار ارجمند موفق باشید

سلام و درود خدمت برادر عزیزم
وجود و قلمتان ماندگار

همچنین عرض سلام وادب و احترام دارم خدمت
جناب آقای م فریاد (محمد زارع) که با صبر وحوصله وبا متانت وزیبایی والبته سواد بالا به نقد آثار هنر مندان گرامی می پردازند ،
موفقیت های روز افزون را برای ایشان آرزو مند هستیم

درود بر شما

عالی بود

سلام
سلام بر وجودگل شما
هرآنچه از دل برآیدلاجرم بردل نشیند