عروس بی نام

درود بزرگوار
جالب و زیبا بود
مزین به نقد نافذ استاد زارع عزیز

سلام جناب رامیار ارجمند موفق باشید

درودتان
موفق باشید

درود آقای رامیار گرامی
این اولین شعری است که از شما می خوانم.
و چون پنجره ی نقد را گشوده اید، جسارتاً نکته ای را که فکر می کنم نکته ای اساسی است عرض می کنم:
در هنرهای کلامی از جمله شعر، اصالت با معنا است و نه با ساختار، معنای این سخن این است که اگر کلام بلیغ و رسا باشد و معنایی را به خوبی به مخاطب برساند، گوینده بیشتر ِ راه را رفته است و به هرحال می توان کلامش را در قالبی از قوالب کلام جای داد، ولی وقتی معنا مبهم و گنگ و نارسا باشد، حتی ساختار زیبا و از جمله قافیه های درست نیز کاری از دستشان بر نمی آید.
شعر شما در بند واژه های اجباری ست
در بند وزن و قافیه و ردیف
و از یک طرف این در بند بودن، مانع رسایی معنا یا بقول ادیبان، بلاغت شده است، و از طرف دیگر، تلاش شاعر برای رساندن معنا، مانع از یکپارچگی وزن.
اصرار بر سرودن شعر موزون، گاهی آفت ِ کلام می شود و مانع از رسیدن ِ خوشه های احساس و اندیشه

جسارتم را به صداقتم ببخشید
زنده باشید

سلام و درود خدمت برادر عزیزم
وجود و قلمتان ماندگار

همچنین عرض سلام وادب و احترام دارم خدمت
جناب آقای م فریاد (محمد زارع) که با صبر وحوصله وبا متانت وزیبایی والبته سواد بالا به نقد آثار هنر مندان گرامی می پردازند ،
موفقیت های روز افزون را برای ایشان آرزو مند هستیم

درود بر شما

عالی بود

سلام
سلام بر وجودگل شما
هرآنچه از دل برآیدلاجرم بردل نشیند