مراعات بی‌نظیر...

سلام یکی از معدود صفحاتی که میشود شعر را با شعور و شوق و شعف خواند و از آن لذت برد و اموخت صفحه ی اشعار شما استاد عزیز است.
برای شما و قلمتان مثل همیشه ارزوی موفقیت و سربلندی خواهانم درود ها دارید بانو عباسی گرامی می اموزم از محضرتان

درودبرشمابانوعباسی عزیزم
بسیارزیبابود

درود بانو عباسی گرامی
بسیار زیبا بودند👏👏🌺🌺

درود بر شما بانوی ادیب.
موفق باشید .

درود بانو
بسیار زیبا و دلنشین بودند
موثر و پر معنی
دستمریزاد

🌷🌷کفش‌هام
با وصله‌های ناجور
جور تمام بینوایان را
پیاده
این سو و
آن سوی زندگی‌ام
می‌کشد!🌷🌷


سلام آبجی آرزوبانو


دلپسند و ژرف اندیش


دل تان شاد عمرتان باعزّت

درود بر آرزوبانوی عزیز
ودوباره زیبا بود نقوش قلمت بانو جان
آفرین
مانا قلمت وزر نگار

درود بیکران بر شما
بسیار زیبا و عمیق سروده اید

تاریکی
دندان به هم سایید
دیدم
دستم سایه ندارد!
درود به شما خانم عباسی

درودها بانو جان، بسبار زیبا و دلچسب بود ، ماندگار و منصور باشید

درود خواهرم بانو آرزو عباسی مهربان
نبض قلمتان سبز
موفق و سلامت باشید

درودها
خواهر خوبم بانو عباسی
بسیار عالی بودند
ممنون برای سرودن این شعرهای خوب واشتراک این
کارهای خوب
برای شعر قبلی هم پیام بلند بالا نه ولی کمم نبود گذاشتم
الان می دیدم متاسفانه فکر کنم این تنها مونده وامونده نت عرض می کنم
همکاری نمی کنه
برا هدو مجموعه خوب ازت ممنونم
وتقدیم به شما شاعر خوب

درود بر شما بانو عباسی عزیز
خیلی خوب بودند
تبریک میگم برای ذهن تصویر گرا و سیال تان

درود بانو عباسی عزیز
سروده های جذاب و زیبایی خلق کردید
شاد باشید بانو جان⚘⚘

سلام و درود بر شما
قلمتان زر نگار باد

سلام

بذل و بخش کرده‌اید چند شعر در یک صفحه
روانی کلکتان دلنشین‌تر شده است؛
چنین‌تر باد.
باشید و بسرایید.

سلام و احترام مهربانو پاییزه
زیبا و عمیق
بهره بردیم
مانا باشید

درود های فراوان سرکار خانم عباسی استاد وادیب فرزانه
بسیار زیبا وپر معنا
قلمتان ماندگار
در پناه حق
تیام بکام
🌷🌷🌷

💖💖👏👏👏👏💖💖💖
آفرین بر شما بانو ، بسیار عالی سرودید.

💖💖👏👏👏 بسیار زیبا و منسجم سرودید... هزاران درود و آفرینتان باد.

درود بر بانوی زیبااندیش
به نحو جذابی، ذهن را درگیر می کند. لذت بردم.
بمانید تا همیشه متفاوت و جذاب بنگارید.

سلام و عرض درود و ادب به بانوی عزیز و مهربان
بسیار بسیار عالی
با ارزوی سلامتی و شادی بسیار زیاد برای شما

سلام بانو عباسی گرامی
در همین وقت اندک نتوانستم از خواندن شعرتان ساده بگذرم و چند باری خواندم
براستی قلم صاحب امضایی دارید و چقدر خوب قوی خصوصا شعر اول جزو بهتربن سپیدهایی که در سایت خوانده ام

سلام ؤ عرض ادب
شاعر گرامی

سلام و درود، سرکار خانم آرزو عباسی ( پائیزه )،
به همراه تشکر از قلم سبز جناب امیر حسین علامیان،
که انگیزه قوی تری را برای بنده ایجاد کرد تا در پای سروده شما که از جهاتی زیبا هم بود حاضر شوم.
به شخصیت فردی و رفتاری قلم هر دوی شما احترام قائل هستم و امیدوارم که این موهبت برای بنده ماندگار باشد.
اینجانب نه خیلی عمیق، اما یکی دو بار نقد جناب علامیان را خواندم و سه چهار باری هم سروده های شما را.
اول از خودم مأیوس بودم و اعتماد بنفس کافی نداشتم که بتوانم از مطالبتان سر در بیاورم اما فکر می کنم اندکی از این هراس رهایی یافتم . گرچه قضاوت نهایی به عهده شما و مخاطبان تان می باشد.
تشکر می کنم که شاه کلیدی همان اول دادید تا خواننده کند ذهنی مثل بنده راحت بتوانم وارد موضوع بشوم و چیزهایی را بفهمم. قلمی داشتید سمبلیک و روشنفکرانه که در پنجاه شصت سالۀ گذشته روشنفکران وطنی معلوم نیست آن را برای حفظ و حراست خودشان، یا تهییج بیشتر افکار عمومی یا حداقل خوانندگان خودشان برگزیده اند. یا نه در ردۀ یک نوع افادۀ بین المللی است که بالاخره کلاس کار خودش را دارد. اما این که وزن مخصوص آن چقدر است جای بحث و نیاز به عبور از آزمون اجتماعی را دارد.
قرینۀ رموزات شعر شما، یا شاه کلید معماها همان « مراعات نظیر » می باشد. یعنی یافتن و فهمیدن مطلب و خلق و درک زیبایی ها در ارتباط معنایی و مفهومی الفاظ. بنده هم با همان زبان سمبلیک و رمز گونه خودتان بطور مستتر سخن خواهم گفت که صریح باشد اما کسی از آن نرنجد.
تاول، تاوان، چوب هایی که به زیر پا می خورد، یا کفش هایی که در گذر زمان پاها را می آزارد، تقصیر، کرگدن، میدان حادثه، تکیه بر سور رئالیسم، لبخند یا رفاه و خوشبختی که در پشت انجماد یک اثر محبوس شده است، برای همیشه ( تاریخ ) ، دست آخر نسبت دادن آن به مکتب کرگدن و راه حل موهن « اهلی شدن » لابد برای کرگدن.
علیرغم زبان سمبلیک این اثر، قبل از همه آن را خود کرگدن کاملا و با تمامی وجودش می فهمد و درک می کند. عکس العمل او معلوم نیست چه باشد. بستگی به این دارد که در چه وضعیتی قرار دارد. ممکن است اشک از چشمانش جاری شود، ممکن است به خطاهای خودش معترف گردد، ممکن است خشمگین شود و ممکن است بگذرد تا به کارهای مهمترش رسیدگی نماید. اما شاعر از رد و قبول های صفحه شعرش خشنود است و احساس می کند که وجود دارد.

اولین چیزی که در این شعر به چشم می خورد « تحدید محض است. ». یعنی اختصاص دادن این روایت فقط به کرگدن، مکتب او، وحشی دانستن اش و این که بهیچوجه خیال اهلی شدن ندارد. بزرگترین غفلت و خلائی که احساس می شود جانوران اهلی و وحشی میدان زمان و مکان است. بخوانید تاریخ. که معلوم نیست انبوه شاعران ، از بزرگ گرفته تا کوچک چقدر از آن اطلاع دارند و قوانین حرکت آن را می شناسند. البته تکیه گاه سوررئالیسم خیال خیلی ها را راحت کرده است. فراواقعیت و عمده کردن آن در برابر واقعیت و در نتیجه گرایش به رؤیا باوری. غافل از این که در این دنیای عریض و طویل هیچ چیزی خارج از حیطۀ واقعیت نمی تواند قابل فهم باشد، حتی خیال پردازی های سوررئالیستی و هذیان گویی های مکاتب دیگر. در یک نگاه عمیق تر همه این جلوه های گاه شگفت انگیز انعکاس همان « واقعیت بیرون مصطلح » در ذهن شعورمند و هوشیار انسان است. همه این ها جنبه ها و مظاهر بی نهایت متنوع واقعیت یگانۀ هستی می باشند که بشر با مغز شگرف اما کوچولویش فقط کاشف و نظاره گر و بعضا تغییر دهندۀ آنست.
آخر این بند تصریح می کنم که در صحنه تئاتر « مراعات بی نظیر » موجوداتی نظیر ماموت ها ، دایناسورها، ون پایر ها و خیلی های دیگر خالی است. اما لرزش زمین را در اثر گام های آنان بطور روزمره در خانه های خودمان می شنویم. کرگدن را بخاطر قدرت و هیبت شاخ و عظمت جثه اش و این که تیپ امروزی ندارد مورد نکوهش قرار می دهیم ای بسا که اینجا شاهکار سوررئالیسم یک موجود مقبول تری را دارد به کرگدن تشبیه می کند که هنرورزی خودش را به رخ بکشد. اشکالی ندارد.هنر یعنی همین. حتی هنر می تواند ماست را سیاه جلوه دهد، دایناسور را در کارتون هایش به شخصیت های مثبت و حقوق بشری تبدیل کند یا جای واقعیت تسلیم و نکبت را با اهلی کردن عوض کند. بالاخره هنر هنر است کاریش هم نمی شود کرد. اما نیاید روزی که بشنویم کرگدن ها دارند انقراض نسل پیدا می کنند. آنوقت دیگر ورق بر می گردد شاعر سور رئالیست ما دربه در دنبال نوزادان کرگدن می گردد و آن ها را در آزمایشگاه ها و زایشگاه ها با زایمان های مصنوعی می پروراند. البته اگر دیر نشده باشد. چرا که تاریخ هرگز تکرار نمی شود اما نتایج تلخ و شیرین آن همواره ماندگار است. تعهد و اعتراض کمیت های عددی یا اسکالر نیستند. بلکه انگیزش هایی عمیق و برداری اند. با هر قدمی انسان راهی را در جهتی می پیماید و عده ای دیگر را درست یا نادرست به پیمودن همین راه فرامی خواند. بگذریم از عملکرد آن هایی که مُخَدّه ها را هر زمانی پشت کسی راست و ریست می کنند، بسته به این که کدامش به نفع آنان باشد، در حالی که هنوز تصمیم نگرفته اند که شوهری می تواند اسم زنش را در ملاء عام بیاورد یا نه. این هم یک هنر است.
از جسارت خودم معذورم. ذره ای در احترام فزاینده خودم به خودتان و جناب علامیان تردید نکنید. که این بحث ها بالاخره همیشه بوده است اما دل آزاری ها فراموش شدنی نیست. بشکند قلم من که اگر بخواهد بر جوهر افشانده شما ، لکه ای دردناک وارد سازد.
همواره سلامت و سعادتمند باشید

قلمتان توانا.طبعتان مانا شاعر گرامی

درودهای بیکران بانو پاییزه زیبانگار
بنده بی تعارف شیفته‌ی قلم‌زنی شما هستم و سروده‌هایتان را خیلی خیلی میپسندم
چه خوب که میان ما هستید

گاهی برای عبور از حصار هایی که زندگی در جلوی پای انسان میگذارد نه داد وبیداد میخواهد ونه شمشیر ، که هر دوی این ها فقط و فقط برای غیر معمولی ترین انسان ها و برای غیر انسان است ولی در برابر حصار تنها یک نفر می تواند با یک زبان بگذرد واو کسی نیست غیر از شاعری که تمام فریاد خود را با شمشیری به نام قلم تمامی حصار ها را بشکند و تمامی عاقلان در این تعبیر و تصنیف می مانند
درود بر قلم شیوا و توصیفات زیبای شما
بانوی گرامی
آرزوی بهروزی و کامروایی شما را از خداوند منان در عین صحت و. سلامتی خواستارم
درود بر شما و قلمتان

سلام ودرود

حقا که قلم در دست شما شاعر شد

موفق وپیروز باشید

عالی بانو

باز هم نوشته هایی دلنشین
بسیار تبریک میگویم قلمتان مانا

درود خدا بر بانووووو پاییزه مهربان

عالی بود و جذاب ..

از صبح چندین بار خوانده ام و هر بار لذت برده ام و استفاده

در پناه خدای موج های نوتان