سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید
منو کاربریمعرفی شاعران معاصرانتشار ویژه ناب
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
♪♫ صدای شاعران ♪♫پر نشاط ترین اشعار۱- نهاد نیک ۲- طُعمه .. ۳- دنیا ۴- نوبت مطب ۵- خویشاوندان بی مقصد ۶- خورشید به تاراج رفته ۷- هوای هار ۸- چی چی نی ۹- ☄️ به من چه☄️ ۱۰- آدم حمایت از شعرنابکانال تلگرام شعرنابتقویم روزپنجشنبه 1 آذر 1403 20 جمادى الأولى 1446 Thursday 21 Nov 2024 |
اشتراک گذاری این شعر
۵۳ شاعر این شعر را خوانده اند
مهدي حسنلو،علی نظری سرمازه،محمد قنبرپور(مازیار)،شاهزاده خانوم،سید محمدرضا لاهیجی،مسعود مدهوش،فاطمه بهرامی،نیلوفر تیر،محسن ابراهیمی اصل (غریب)،اميرحسين علاميان(اعتراض)،آرزو عباسی ( پاییزه)،فیروزه سمیعی،منیژه قشقایی،جواد کاظمی نیک،آذردخت شرقی(آذر دخت)،شاهین شاهنده سوها،محمدهادی زارع(سلام)،افسانه پنام (مولد)،امیر حسین شاه علی،تورج شاه علی،طاهر معین،ابوالحسن انصاری (الف رها)،عارف افشاری (جاوید الف)،مهرداد عزیزیان،ایمانه عباسیان پور تخلص به ااآیدا،محمدرضا آزادبخت،محمدکریمی (پویا)،عليرضا حكيم،اصغر ناظمی،محمد محمدنژاد(آشوب)،پیام مفخم،عباسعلی استکی(چشمه)،محمد رضا خوشرو (مریخ)،راضیه خضری،جمیله عجم(بانوی واژه ها)،مجتبی شفیعی (شاهرخ)،سید هادی محمدی،مجید اسکندری،فاطمه شایگان(هیراب)،افروز ابراهیمی،ابوالفضل درویشی دال جولقی،علی احمدی( امین)،طاهره حسین زاده (کوهواره)،رسول علی محمدی،قربانعلی فتحی (تختی)،احمدی زاده(ملحق)،محمد جواد جهانی،امیر وحدتی یگانه،سیدیحیی حسینی،مجید فارسیجانی،حسن لطفی،مجید بهلول (میثم)،فرخی منش (فرخ)
نقدها و نظرات
 دوشنبه ۲۷ شهريور ۱۴۰۲ ۲۳:۲۵
درود بانو عباسی گرامی بسیار زیبا بود 👏👏🌺🌺 امیدواریم خاور میانه روزی لااقل میانه شود در اعتقاد در تعصب در اقتصاد در فرهنگ در امنیت در........  سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۰۹:۱۴
درود بر شما خانم عباسی خواندن شعر سپدتان لذتی وافر داشت با نقد نافذ دکتر لاهیجی . موفق باشید   سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۱۲:۲۱
درود بانواجتماعی بسیار زیبا و با شکوه بود
 سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۱۳:۲۱
درودبرشما بانوعباسی عزیز  شعرزیبایی بود مزین به نقدخوب استادلاهیجی عزیز
 سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۲۱:۴۰
درود بر شما بانو عباسیشعری زیبا خواندم از قلمتان بمانید به مهر و بسرایید
 چهارشنبه ۲۹ شهريور ۱۴۰۲ ۱۹:۵۷
سلام آرزو بانو خوش برگشتید به سایت زیبا نمادپرور و سمبلیک سرودید  سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۰۷:۲۶
سلام و درود بر مؤسس‌مدیرِ ناب‌دل جناب ملحقحضرات نابیان و مهربانویِ گل‌اندیش عباسی گرام اوّل مثل اینکه بسته بود نظرات شما، یا ابتدایِ شعر نیز ضمایری بودند که ویرایش شدند، شایدم حقیر شعر را چون می‌شنوم و نمی‌بینم گمانم اشتباه باشد و شعر دیگر از شما بوده! نظرات‌و گوشیدم با سخنِ امیرحسین جان علامیان موافق و هم‌سویم البته اگر بنده بودم علاوه بر نگاه امیرحسین عزیز در انتخاب عنوان شعر یک رندی نیز چاشنی کار میکردم مثلاً بجایِ خاورمیانه می‌نوشتم، خاورخون‌میانه یا خاور باز میانه یا خاور بی میانه! و امّا بعد... شعرتان در کل شعر خوبی‌ست و دست و دل‌مریزاد البته از خانم عباسی خب همین توقع می‌رود، یعنی عباسی خوب تماشا می‌کند، خوب ۷۵% از تماشایش را قلمی می‌کند و خلاصه می‌داند از مساحت شعر تقریباً چه می‌خواهد و می‌داند چه حرف‌هایی را بر بِسترِ دفتر بریزد و چه حرف‌هایی را بَستری کند! اما جسارت وارده... *نشان به آن نشان که روزهای‌مان طعم خرمالوی نارس گرفته و* اگر روزهای به روز و *های‌مان* حذف شود هیچ تغییری در مفهوم و زبان‌رفتاری حتّی Tonnage گفتاریِ شعر روی نمی‌دهد البته اگر حقیر بودم می‌نوشتم: نشان به آن نشان که روحِ حال طعمِ تابوتِ نارس گرفته *تَهِ گلوی‌مان چمباتمه زده‌اند* گلو چمباتمه زده بسته به نوع پندار و رفتار نوشتار می‌شود از بیانِ فُرادیٰ، و فعلِ مُفرد بهره بُرد چرا که خصوصیّت بعضی لغات و افعال هم در خود روایت جمعیّت جمع دارد هم مفرد (مجدداً عرض میکنم صدالبته بسته به نوعِ نوشتار) نکته و عرض بعدی اینکه تعداد اِلمان یک شعر بلند، حال در هر قالبِ سنتی و نو و نو پدید که می‌خواهد باشد، زیاد و حتّی رگباری باشد امری طبیعی‌ست امّا چند مسئله در بهره‌مندی از اِلمان‌های متعدد و پُر تعدد، بسیار حائز اهمیت‌ست! یک: قبل به‌کار بستن هر اِلمان بایسته و شایسته است آن را تبیین کنیم! دو: تعلیق بوجود آوریم که مخاطب منتظر و در عطش شنیدنِ حرفِ بعدی ما باشد! سه: حد واسطِ عرضِ یک و دویِ بالا، لزومِ تدوینِ بجا و درست است وگرنه شعرمان مثلِ این مثال می‌شود که انگار چند جلد کتاب جلویِ من و شماست و از هر کدام سطری و خطی برداشته‌ایم و بغل هم و زیرِ هم یاداشت کرده‌ایم که اساساً با هم نیستند و بی یک زیست! (آفتی که اپیدمی شده و در خیلی از اشعار دیده می‌شود) وَ چهار: چگونگیِ استخدام و چیدمانِ اِلمان‌هایِ هم‌بستر و هم‌سر و دم‌پَر! از دید حقیر چهرهٔ شعرِ شریف شما با تمامِ زیبایی و زیبندگی و رشادتِ قد دچارِ چهار عرض بالاست و چفت و بستِ اِلمان‌ها هم‌سایه، هم‌مایه، و هم‌پایه نیست و نیاز به تجدیدِ نظر دارد! حرف آخر بایسته و شایسته است کات‌هایی در شعر ایجاد شود و شعر بلند در چند پاراگراف بسته‌بندی شود تا هم زود هضم‌تر گردد هم به ملاقات ظرافت و ظرائف Accent رود، هم مخاطب شعردوست و شاعرکیش از motif شخصی شما قرآئت و تلاوتِ باران کند و اثر او را خسته و دل‌زده نکند! بسیار تا بسیار از اشتراک شعر خوش‌گوارِ شما سپاسگزارم عرایض حقیر بر رد شعر شما نیست و اگر شعر شما سزاوار نبود و خودتان سزاوارتر از هر حرف و شعری هرگز دست به این چند خط نگاه‌مندی نه نقد نمی‌بردم! خواهر خوب مایی آرزومندِ بهترین‌ها برای شما هستم! سیدمحمدرضالاهیجی ساکوتی.هند سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۰۷:۲۸
سلام و درود بر مؤسس‌مدیرِ ناب‌دل جناب ملحق حضرات نابیان و مهربانوی خوش‌مغز عباسی گرام اوّل مثل اینکه بسته بود نظرات شما، یا ابتدایِ شعر نیز ضمایری بودند که ویرایش شدند، شایدم حقیر شعر را چون می‌شنوم و نمی‌بینم گمانم اشتباه باشد و شعر دیگر از شما بوده! نظرات‌و گوشیدم با سخنِ امیرحسین جان علامیان موافق و هم‌سویم البته اگر بنده بودم علاوه بر نگاه امیرحسین عزیز در انتخاب عنوان شعر یک رندی نیز چاشنی کار میکردم مثلاً بجایِ خاورمیانه می‌نوشتم، خاورخون‌میانه یا خاور باز میانه یا خاور بی میانه! و امّا بعد... شعرتان در کل شعر خوبی‌ست و دست و دل‌مریزاد البته از خانم عباسی خب همین توقع می‌رود، یعنی عباسی خوب تماشا می‌کند، خوب ۷۵% از تماشایش را قلمی می‌کند و خلاصه می‌داند از مساحت شعر تقریباً چه می‌خواهد و می‌داند چه حرف‌هایی را بر بِسترِ دفتر بریزد و چه حرف‌هایی را بَستری کند! اما جسارت وارده... *نشان به آن نشان که روزهای‌مان طعم خرمالوی نارس گرفته و* اگر روزهای به روز و *های‌مان* حذف شود هیچ تغییری در مفهوم و زبان‌رفتاری حتّی Tonnage گفتاریِ شعر روی نمی‌دهد البته اگر حقیر بودم می‌نوشتم: نشان به آن نشان که روحِ حال طعمِ تابوتِ نارس گرفته *تَهِ گلوی‌مان چمباتمه زده‌اند* گلو چمباتمه زده بسته به نوع پندار و رفتار نوشتار می‌شود از بیانِ فُردایٰ، و فعلِ مفرد بهره بُرد چرا که خصوصیّت بعضی لغات و افعال هم در خود روایت جمعیّت جمع دارد هم مفرد (مجدداً عرض میکنم صدالبته بسته به نوعِ نوشتار) نکته و عرض بعدی اینکه تعداد اِلمان یک شعر بلند، حال در هر قالبِ سنتی و نو و نو پدید که می‌خواهد باشد، زیاد و حتّی رگباری باشد امری طبیعی‌ست امّا چند مسئله در بهره‌مندی از اِلمان‌های متعدد و پُر تعدد، بسیار حائز اهمیت‌ست! یک: قبل به‌کار بستن هر اِلمان بایسته و شایسته است آن را تبیین کنیم! دو: تعلیق بوجود آوریم که مخاطب منتظر و در عطش شنیدنِ حرفِ بعدی ما باشد! سه: حد واسطِ عرضِ یک و دوی بالا، لزومِ تدوینِ بجا و درست است وگرنه شعرمان مثلِ این مثال می‌شود که انگار چند جلد کتاب جلویِ من و شماست و از هر کدام سطری و خطی برداشته‌ایم و بغل هم و زیرِ هم یاداشت کرده‌ایم که اساساً با هم نیستند و بی یک زیست! (آفتی که اپیدمی شده و در خیلی از اشعار دیده می‌شود) وَ چهار: چگونگیِ استخدام و چیدمانِ اِلمان‌هایِ هم‌بستر و هم‌سر و دم‌پَر! از دید حقیر چهرهٔ شعرِ شریف شما با تمامِ زیبایی و زیبندگی و رشادتِ قد دچارِ چهار عرض بالاست و چفت و بستِ اِلمان‌ها هم‌سایه، هم‌مایه، و هم‌پایه نیست و نیاز به تجدیدِ نظر دارد! حرف آخر بایسته و شایسته است کات‌هایی در شعر ایجاد شود و شعر بلند در چند پاراگراف بسته‌بندی شود تا هم زود هضم‌تر گردد هم به ملاقات ظرافت و ظرائف Accent رود، هم مخاطب شعر دوست و شاعر کیش از motif شخصی شما قرآئت و تلاوتِ باران کند و اثر او را خسته و دل‌زده نکند! بسیار تا بسیار از اشتراک شعر خوش‌گوارِ شما سپاسگزارم و آرزومندِ بهترین‌ها برای‌تان هستم! سیدمحمدرضالاهیجی ساکوتی.هند سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۰۷:۳۰
سلام و درود بر مؤسس‌مدیرِ ناب‌دل جناب ملحق حضرات نابیان و مهربانوی خوش‌مغز عباسی گرام اوّل مثل اینکه بسته بود نظرات شما، یا ابتدایِ شعر نیز ضمایری بودند که ویرایش شدند، شایدم حقیر شعر را چون می‌شنوم و نمی‌بینم گمانم اشتباه باشد و شعر دیگر از شما بوده! نظرات‌و گوشیدم با سخنِ امیرحسین جان علامیان موافق و هم‌سویم البته اگر بنده بودم علاوه بر نگاه امیرحسین عزیز در انتخاب عنوان شعر یک رندی نیز چاشنی کار میکردم مثلاً بجایِ خاورمیانه می‌نوشتم، خاورخون‌میانه یا خاور باز میانه یا خاور بی میانه! و امّا بعد... شعرتان در کل شعر خوبی‌ست و دست و دل‌مریزاد البته از خانم عباسی خب همین توقع می‌رود، یعنی عباسی خوب تماشا می‌کند، خوب ۷۵% از تماشایش را قلمی می‌کند و خلاصه می‌داند از مساحت شعر تقریباً چه می‌خواهد و می‌داند چه حرف‌هایی را بر بِسترِ دفتر بریزد و چه حرف‌هایی را بَستری کند! اما جسارت وارده... *نشان به آن نشان که روزهای‌مان طعم خرمالوی نارس گرفته و* اگر روزهای به روز و *های‌مان* حذف شود هیچ تغییری در مفهوم و زبان‌رفتاری حتّی Tonnage گفتاریِ شعر روی نمی‌دهد البته اگر حقیر بودم می‌نوشتم: نشان به آن نشان که روحِ حال طعمِ تابوتِ نارس گرفته *تَهِ گلوی‌مان چمباتمه زده‌اند* گلو چمباتمه زده بسته به نوع پندار و رفتار نوشتار می‌شود از بیانِ فُردایٰ، و فعلِ مفرد بهره بُرد چرا که خصوصیّت بعضی لغات و افعال هم در خود روایت جمعیّت جمع دارد هم مفرد (مجدداً عرض میکنم صدالبته بسته به نوعِ نوشتار) نکته و عرض بعدی اینکه تعداد اِلمان یک شعر بلند، حال در هر قالبِ سنتی و نو و نو پدید که می‌خواهد باشد، زیاد و حتّی رگباری باشد امری طبیعی‌ست امّا چند مسئله در بهره‌مندی از اِلمان‌های متعدد و پُر تعدد، بسیار حائز اهمیت‌ست! یک: قبل به‌کار بستن هر اِلمان بایسته و شایسته است آن را تبیین کنیم! دو: تعلیق بوجود آوریم که مخاطب منتظر و در عطش شنیدنِ حرفِ بعدی ما باشد! سه: حد واسطِ عرضِ یک و دوی بالا، لزومِ تدوینِ بجا و درست است وگرنه شعرمان مثلِ این مثال می‌شود که انگار چند جلد کتاب جلویِ من و شماست و از هر کدام سطری و خطی برداشته‌ایم و بغل هم و زیرِ هم یاداشت کرده‌ایم که اساساً با هم نیستند و بی یک زیست! (آفتی که اپیدمی شده و در خیلی از اشعار دیده می‌شود) وَ چهار: چگونگیِ استخدام و چیدمانِ اِلمان‌هایِ هم‌بستر و هم‌سر و دم‌پَر! از دید حقیر چهرهٔ شعرِ شریف شما با تمامِ زیبایی و زیبندگی و رشادتِ قد دچارِ چهار عرض بالاست و چفت و بستِ اِلمان‌ها هم‌سایه، هم‌مایه، و هم‌پایه نیست و نیاز به تجدیدِ نظر دارد! حرف آخر بایسته و شایسته است کات‌هایی در شعر ایجاد شود و شعر بلند در چند پاراگراف بسته‌بندی شود تا هم زود هضم‌تر گردد هم به ملاقات ظرافت و ظرائف Accent رود، هم مخاطب شعر دوست و شاعر کیش از motif شخصی شما قرآئت و تلاوتِ باران کند و اثر او را خسته و دل‌زده نکند! بسیار تا بسیار از اشتراک شعر خوش‌گوارِ شما سپاسگزارم و آرزومندِ بهترین‌ها برای‌تان هستم! سیدمحمدرضالاهیجی ساکوتی.هند
سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۰۷:۳۱
سلام و درود بر مؤسس‌مدیرِ ناب‌دل جناب ملحق حضرات نابیان و مهربانوی خوش‌مغز عباسی گرام اوّل مثل اینکه بسته بود نظرات شما، یا ابتدایِ شعر نیز ضمایری بودند که ویرایش شدند، شایدم حقیر شعر را چون می‌شنوم و نمی‌بینم گمانم اشتباه باشد و شعر دیگر از شما بوده! نظرات‌و گوشیدم با سخنِ امیرحسین جان علامیان موافق و هم‌سویم البته اگر بنده بودم علاوه بر نگاه امیرحسین عزیز در انتخاب عنوان شعر یک رندی نیز چاشنی کار میکردم مثلاً بجایِ خاورمیانه می‌نوشتم، خاورخون‌میانه یا خاور باز میانه یا خاور بی میانه! و امّا بعد... شعرتان در کل شعر خوبی‌ست و دست و دل‌مریزاد البته از خانم عباسی خب همین توقع می‌رود، یعنی عباسی خوب تماشا می‌کند، خوب ۷۵% از تماشایش را قلمی می‌کند و خلاصه می‌داند از مساحت شعر تقریباً چه می‌خواهد و می‌داند چه حرف‌هایی را بر بِسترِ دفتر بریزد و چه حرف‌هایی را بَستری کند! اما جسارت وارده... *نشان به آن نشان که روزهای‌مان طعم خرمالوی نارس گرفته و* اگر روزهای به روز و *های‌مان* حذف شود هیچ تغییری در مفهوم و زبان‌رفتاری حتّی Tonnage گفتاریِ شعر روی نمی‌دهد البته اگر حقیر بودم می‌نوشتم: نشان به آن نشان که روحِ حال طعمِ تابوتِ نارس گرفته *تَهِ گلوی‌مان چمباتمه زده‌اند* گلو چمباتمه زده بسته به نوع پندار و رفتار نوشتار می‌شود از بیانِ فُردایٰ، و فعلِ مفرد بهره بُرد چرا که خصوصیّت بعضی لغات و افعال هم در خود روایت جمعیّت جمع دارد هم مفرد (مجدداً عرض میکنم صدالبته بسته به نوعِ نوشتار) نکته و عرض بعدی اینکه تعداد اِلمان یک شعر بلند، حال در هر قالبِ سنتی و نو و نو پدید که می‌خواهد باشد، زیاد و حتّی رگباری باشد امری طبیعی‌ست امّا چند مسئله در بهره‌مندی از اِلمان‌های متعدد و پُر تعدد، بسیار حائز اهمیت‌ست! یک: قبل به‌کار بستن هر اِلمان بایسته و شایسته است آن را تبیین کنیم! دو: تعلیق بوجود آوریم که مخاطب منتظر و در عطش شنیدنِ حرفِ بعدی ما باشد! سه: حد واسطِ عرضِ یک و دوی بالا، لزومِ تدوینِ بجا و درست است وگرنه شعرمان مثلِ این مثال می‌شود که انگار چند جلد کتاب جلویِ من و شماست و از هر کدام سطری و خطی برداشته‌ایم و بغل هم و زیرِ هم یاداشت کرده‌ایم که اساساً با هم نیستند و بی یک زیست! (آفتی که اپیدمی شده و در خیلی از اشعار دیده می‌شود) وَ چهار: چگونگیِ استخدام و چیدمانِ اِلمان‌هایِ هم‌بستر و هم‌سر و دم‌پَر! از دید حقیر چهرهٔ شعرِ شریف شما با تمامِ زیبایی و زیبندگی و رشادتِ قد دچارِ چهار عرض بالاست و چفت و بستِ اِلمان‌ها هم‌سایه، هم‌مایه، و هم‌پایه نیست و نیاز به تجدیدِ نظر دارد! حرف آخر بایسته و شایسته است کات‌هایی در شعر ایجاد شود و شعر بلند در چند پاراگراف بسته‌بندی شود تا هم زود هضم‌تر گردد هم به ملاقات ظرافت و ظرائف Accent رود، هم مخاطب شعر دوست و شاعر کیش از motif شخصی شما قرآئت و تلاوتِ باران کند و اثر او را خسته و دل‌زده نکند! بسیار تا بسیار از اشتراک شعر خوش‌گوارِ شما سپاسگزارم و آرزومندِ بهترین‌ها برای‌تان هستم! سیدمحمدرضالاهیجی ساکوتی.هند  دوشنبه ۲۷ شهريور ۱۴۰۲ ۱۲:۲۱
درود خواهر زیباقلم و گرانقدرم بانو عباسی ارجمند🌹زیبا و تأمل برانگیز سرودید راستی نام این شعر باید ”خاورمیانه“ باشد؛ بنظرم بهتر و بامسماتر از شهریور است  نبض قلمتان سبز🌿 تنور دلتان گرم🌼  دوشنبه ۲۷ شهريور ۱۴۰۲ ۱۷:۴۲
درودتان باد مهربانو عباسی ادیب و فرهیخته ی گرانقدرم 💗بسیار تامل برانگیز و تاثیر گذار سروده اید نازنینم ☘️🌷🕊️ زنده باد شاعر جان 👏👏👏👏💯💯💯 حظ وافر بردم 🍀🌸 حلزونِ گوش‌هایم 🌷🕊️ در خاورمیانه به گِل نشسته است... و امروز در خاورمیانه تاریخ با خط میخی پشت فنس‌های سرم خرده‌ریز خاطره‌ها را چکش می‌زند! این خاورمیانه پدر همه‌مان را بالا آورده است آن‌قدر که جناغ سینه‌ی کودکی‌ام زیر آوار شکسته و مادرم پشت خاکریز درد مین‌های خنثی نشده را بالا می‌آورد این خاورمیانه... «اصلا این‌همه خاورمیانه در میان این شعر به چه درد می‌خورد؟!»🕊️🌷 پاینده باشید و سرفراز مانید و سبز 🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷  دوشنبه ۲۷ شهريور ۱۴۰۲ ۱۸:۲۹
درودبرشما استاد بانو عباسی عزیز وگرامی وگرانقدر بسیار زیبا بود وپرمفهوم احسنت برشما 🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻🪻💙💙💙💙💙💙💙💙 🩵🩵🩵🩵🩵🩵🩵 💐💐💐💐💐💐 🌼🌼🌼🌼 💟💟💟 ❤️❤️ ❤️🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🌺🌺🌺🌺🌺 🪻🪻🪻🪻 🌼🌼🌼 🥀🥀 💮  دوشنبه ۲۷ شهريور ۱۴۰۲ ۲۰:۰۸
عرض ادبدرود بر شما بانوی عزیزم موفق باشید و سلامت
 دوشنبه ۲۷ شهريور ۱۴۰۲ ۲۰:۲۲
درود بانو بسیار زیبا موفق باشید
 دوشنبه ۲۷ شهريور ۱۴۰۲ ۲۱:۱۰
درود بانوی پاییزه ی عزیزم چقدر سپیدتان زیبا و دلنشین بود مرحبا   دوشنبه ۲۷ شهريور ۱۴۰۲ ۲۲:۱۰
درودتان باد بانو عباسی ادیب گرانقدرقلم سبزتان مانا
 دوشنبه ۲۷ شهريور ۱۴۰۲ ۲۲:۲۶
درود بیکران خانم عباسیبسیار زیبا و پر از درد برای گریستن لبخندی که به وسعت چند خراش لابه لای سیمهای بار دار حادثه جا ماند
 دوشنبه ۲۷ شهريور ۱۴۰۲ ۲۲:۳۵
 دوشنبه ۲۷ شهريور ۱۴۰۲ ۲۳:۵۳
عالی💝🌻💝🌻
 سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۰۰:۱۲
درود بانو عباسی زیبا بود
 سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۰۱:۰۰
درود بانوشعرتان شعر بود القا گر و کوبنده از نیمه های شعر به موضوع اصلی وارد شدید عاالی بود لذت بردم به نظرم برای پایان بندی شعر بیشتر مکث میکردید بهتربود🌷🌷🌷🌷
سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۰۱:۳۲
💙💙💙💙💙💙🩵🩵🩵🩵🩵 🩵💙💙💙 💙💙💙 🩵🩵 💙🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹 🌺🌺🌺🌺🌺 🪻🪻🪻🪻 🌼🌼🌼 🥀🥀 💮  سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۰۱:۳۴
درود بر شاعر توانمند بانو عباسی گرامی عالی مثل همیشه وحتی روز به روز توانمندتر لذت بردم از دانش و نبض قلمتان👏👏👏  سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۰۱:۵۳
درود مهربانو پاییزه عزیزم( تخلص تون رو دوست دارم یاد نارنجی و زرد برگ های پاییز و باد خنک این فصل میفتم) شعرتون خیلی بامعنا، زیبا ، متفاوت و تامل برانگیز بود آفرین بر شما عزیز صبح هم البته شعر زیبای تان را خواندم سر حوصله نیستم وگرنه در مورد خاورمیانه می نوشتم. شب و روزتون خوش و در آرامش  سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۰۳:۰۶
سلامبانو پاییزه خیلی خوشحالم باز شعری ازت خوندم ممنون برا اشتراک شعر بسیار زیبایی بود خاص قلمتان این تشخص زبان وبیان کلن لحن صمیمی شعر همیشه من با کار همراه می کنه و حداقل از رو تجربه میدونم در سیر مسیر چندین بار سورپریز خواهم شد و در این شعر همهمین بود البته نیم دوم کار قویتربود به نظرم از بسیاری جهات قصدم مقایسه کارهات با دیگر شعرا نیست عرض کردم شعرت در نوع خودش بهترین و یه سری ایرادات کوچک اونهم معمولا عجله و ادیت کم کار بعضی جاها مثل من دلتون راضی نمیشه بخشی کلن بردارید که باعث هم کم اطناب وطولانی شدن کار میشه یا با تمهیداتی میشه همین شعر دوبخش تقریبا مجزا بود و از خاور میانه نیمه بعدی که خودش یه شعر کاملن کامل مجزاست شروع میشه حرف برای گفتن در مورد شعرت زیاد افرین واقعا برا این شعر ودیگر کارهات اامیدوارم با تمام توان ادامه بدی در پناه حق 💐 💐 🙏🙏  سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۱۰:۰۷
درود آرزو جانم، در سایه روشن این روزها به آفتاب اعتمادی نیست مگر عطر انسان مدهوش کند خواب پریشان را بگو فصل کدام گل خورشید را معنا کنیم... خوشحالم هستی و قوی و به شیوه ی آرزو می نویسی موفقیت هایت روز افزون باد در آسمان ادبیات
 سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۱۰:۴۰
سلامودرودها بانوی ارجمند شعر زیبایی ست باپیام خاص باید چند دفعه آن را خواند
 سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۱۰:۴۶
با سلام و عرض ادب همیشه فکر میکردم روزی قلم خانم عباسی چقدر میتواند به درجه ای از استقلال لحنی و تصویری برسد که هر وقت هر جا بدون ذکر نامشان دیدیم و خواندیم بفهمیم که شعر از خانم عباسی‌ست یا حداقل اسم ایشان یادمان بیآید و اکنون خوشحالم که چنین چیزی اتفاق افتاده و چه بسا بهتر و قوی تر و فربه تر و مستقل تر خواهد بود روزی انشالله از لحظه خواندن شعر در تلاش بودم چند خطی بنویسم چندبار نوشتم و پاک کردم چون گاهی مطلب را ناکافی دیدم گاهی دیدم خیلی زیاد نوشته ام گاهی ایرادات بیشتر بود گاهی همه تمجید بودو اکنون خدا را شاکرم که جناب لاهیجی عزیز هر انچه در ذهنم بود خلاصه و کامل نوشته اند و دیگر مجال و نیاز بر تکرار ان نیست و فقط، به این بسنده میکنم که چقدر راحت تخیلتان را به تصویر میکشید این بسیار عالیست و تبریک میگم اصلا این‌همه خاورمیانه در میان این شعر به چه درد می‌خورد؟!» وقتی در همین خاورمیانه خیلی چیزها را نمی‌شود به زور داشت برداشت کاشت لبخندی که به وسعت چند خراش لابه‌لای سیمهای باردار حادثه جا مانده معرکه بود و به قول اذری ها «تامام»
 سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۱۱:۰۸
درود بر شما و قلم توانمندتونعالی هستین
 سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۱۱:۵۸
باسلام خدمت شما ، بسیار لذت بردم با آنکه اصولا از این نوع شعر چیز زیادی نمی دانم ولی ترکیب بندی واژه ها و باکس نقد جالب جناب لاهیجی بسیار در فهم موضوع به من کمک کرد . آفرین بر ذوق و قریحه شما "اما گناهِ گرهِ بختِ دخترِ شاه پریان بر گردن من بود... که امروز دریا قلمروی یوزهای وحشی‌ست و کویر به آب‌های آزاد راه دارد کوسه‌ها در کاراییب حمام آفتاب می‌گیرند خرچنگ‌های پیر توی گودی چشم‌هایم به خواب ابدی فرو رفته‌اند "
 سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۱۳:۲۰
سلام و درود بانو عباسی جان بسیار زیبا و عالی بود احسنت بمانید به مهر و بسرایید
 سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۱۵:۰۷
درودتان شتعر بانو پاییزه استاد ارجمند💐🪷چقدر زیبا،تامل برانگیز افرینها بزرگوار🪷💐💐☘️🎉 در میان این شعر به چه درد می‌خورد؟!» وقتی در همین خاورمیانه خیلی چیزها را نمی‌شود به زور داشت برداشت کاشت  سه شنبه ۲۸ شهريور ۱۴۰۲ ۲۱:۵۰
درود.بانوعباسی.زیباست ودلنشین.مانا باشید.
 چهارشنبه ۲۹ شهريور ۱۴۰۲ ۰۱:۳۹
سلام ودرود بانو عباسی ارجمند بسیار بسیار عالی سرودید لذت وافر بردم🌹🌹🌹🌹 چهارشنبه ۲۹ شهريور ۱۴۰۲ ۱۷:۰۱
عالی💝🌻
 چهارشنبه ۲۹ شهريور ۱۴۰۲ ۱۷:۴۳
درود بانو عباسیمثل همیشه زیبا و تأویل‌پذیر سرودید ⚘⚘  پنجشنبه ۳۰ شهريور ۱۴۰۲ ۱۲:۰۲
سلامخوشحالم که توفیق رفیق راهم شد و بعد از مدتها دوری پای شعر خواهر عزیزم آمدم و خواندم شعری زیبارا سالم باشی و گوهروجودت مصون از تلخی و گزند روزگار 
 جمعه ۳۱ شهريور ۱۴۰۲ ۰۳:۰۴
سلام ودرود شاعر ارجمند بانو عباسی عزیزواقعا عالی و زیبا و جالب و با ارزش
 يکشنبه ۲ مهر ۱۴۰۲ ۰۰:۲۴
درود.بانوعباسی.زیباست ودلنشین.مانا باشید🌹🌹
 يکشنبه ۲ مهر ۱۴۰۲ ۰۱:۴۷
درود و عرض ادب برمهربانوی ادیب سرکار خانم عباسی. و هزاران آفرین بر رقص قلم زرنگارتان که خاورمیانه را بشوق آورد. امید که روزی فرا رسد که خاورمیانه هم سری میان سرها برآورد. و درودی دیگر بر اساتید گرانقدر بویژه جناب دکتر لاهیجی که با گشودن پنجره سبزش نکات ارزشمندی را باشتراک گذاشته اند. نبض قلمتان سبز بانو. 🌱🌱🥀🥀🥀🌱🌱
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.
|
نقد و آموزشنظراتمشاعرهکاربران اشتراک دار
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
|
|||||||||||
شاعر درخواست نقد دارد
ارسال پیام خصوصی
مهرداد مانا
ابراهیم هداوند
محمد رضا خوشرو (مریخ)
فریباایازی روزبهانی 
داود تیموری 
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
صبح وقتی خوندم.. توی دلم گفتم حیف نیست نظرات این شعر باشکوه بسته‌ست..
درود باااانو پاییزه عزیزم..
شعری بود در نوع خود بی‌نظیر
آفرین‌ها..
سلامت و ثروتمند باشید