اي مهر پرتابان من اي جان جانانم حسین
سوز تو شد بر جان من اي جان جانانم حسین
همواره بر جانم زني آتش زمهر گلخني
سوزم به سر چون خرمني اي جان جانانم حسین
زلفت پريشان مي کني سر در گريبان مي کني
صد چشم گريان مي کني اي جان جانانم حسین
رو مي کني يکدم به سر دل مي بري با يک نظر
بر حال بيمارم نگر اي جان جانانم حسین
شمعم بسوزد در شرر از هجر رویت تا سحر
ترسم نگیرد یک ثمر اي جان جانانم حسین
گر مرغ دل چون پر زند ارض و سما در برکشد
نازت به يک دم مي خرد اي جان جانانم حسین
چون نور حق تابنده اي بر آن که تو خواهنده اي
گو تو ملک يابنده اي اي جان جانانم حسین
اي مشعله دار شبم چون سوز تو دارد تبم
ذکر تو گويد اين لبم اي جان جانانم حسین
اي چلچراغ محفلم حلال صدها مشکلم
هم مقصد و هم منزلم اي جان جانانم حسین
گر آتشت بر جان رود چون شعله ور جانم شود
اين هر دو را دل مي خرد اي جان جانانم حسین
سوزد دلم از مِهر تو گويد همي از هِجر تو
کس را نجويد غير تو اي جان جانانم حسین
اي راحت افزاي دلم در ناله سوداي دلم
هويي بر اين هاي دلم اي جان جانانم حسین
صيقل زنم بر آينه بنما رخت در آينه
اي صيرت هر آينه اي جان جانانم حسین
وصلت همي جويم به شب در هجر تو مويم به تب
ذکرت همه گويم به لب اي جان جانانم حسین
مَنظر کجا چون روي تو محفل کجا بي سوي تو
مشکل کجا از جوي تو اي جان جانانم حسین
گر هوش تو مستي دهد ور بود تو هستي دهد
بر حال من دستي دهد اي جان جانانم حسین
اي صورت هستي بيا بي وصف تو معني کجا
بر ديده ها خود را نما اي جان جانانم حسین
هر بيت گويم مدح تو وز خلق جويم شرح تو
سيماي شعرم طرح تو اي جان جانانم حسین
کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست . استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.