نوجوانی

آیا زیبایی تعریفی واحد و استاندارد دارد؟!
به نظر شخصی بنده بله دارد منتها.....
زیبا بنظر آمدن بدلیل اینکه دنیا در حال تغییر دائمیست گاها تغییراتی جزئی میکند و زیبایی در انظار و شرایط محیطی مختلف گاها متفاوت است.
جمله ی معروف وُلتِر( فیلسوف و نویسنده ی فرانسوی ) که میگوید: " اگر از وزغ بپرسید زیبایی بزرگ چیست،به شما خواهد گفت وزغ ِ ماده!" را در نظر بگیرید و مثلا بوکوفسکی( شاعر و نویسنده) را که برای توصیف ِ صورت کج و معوج و پر از جوش و فرورفتگی ِ خودش همواره از کلمه ی وزغ استفاده میکرد!
جمله ی زیبایی باید در نگاه ِ تو باشد نیز گواه ِ برداشتهای گاها سلیقه ای از زیباییست منتها نظریات ِ جامع تر در مورد زیبایی وجود دارد که مثلا معتقد است " طبیعت ،یک زیبایی جامع و مشترک را همچون پیوندی میان فرم و احساسات برقرار کرده است" ( دیوید هیوم ،فیلسوف)
آنچه من از این جمله استنباط میکنم اینست که ممکن است گاهی شلوار ِ دمپا بیتل مد و زیبا و گاهی شلوار دمپا تفنگی ِ فاق بلند در نگاه مردم زیبا بنظر برسد ( که جای بحث بسیار دارد) منتها بدلیل ملاکهای جامع و مشترک نهادینه شده در طبیعت " کت و شلوار" همیشه زیباست!!
در نگاه مهرداد مانا نویسایی و درفشانی ِ فلسفانی ِ تودرتو زیبا شده
در نگاه مهرداد عزیزیان اثر چشم نوازی که اکنون پیش روی اوست.
به استناد حرفهای از جنس دیوید هیوم و البته عقل خودم بر این باورم ،آنچه گفتار را به شعر و شعر را به شعر زیبا تبدیل میکند همان پیوند مشترک ِ نهادینه شده در طبیعت با سرشت انسانیست و این پیوند را در شعر بنده " تناسب و آهنگ" میدانم که البته میتوان چندین فاکتور دیگر هم به آن افزود
ولی این بیت حضرت سعدی شاعرترین شاعری که تا به امروز شناخته ام همیشه در خاطرم است که در وصف زیبایی معشوق میفرماید
متناسبند و موزون حرکات ِ دلفریبت
متوجهست با ما سخنان ِ بی حسیبت
" تناسب" و " موزون " بودن لازمه ی دلفریبیست تا آنجا که شاعر برای حفظ آن بی حساب را با کمک از آرایه ی ممال به بی حسیب تبدیل میکند.
یادم رفت دارم شعر محسن ابراهیمی رانقد میکنم!
غزلی ۹ بیتی پیش رویم است با ساختاری به شدت منسجم و تصویر آفرینی ِ قوی که هر مخاطبی میتواند آنرا در ذهنش تبدیل به فیلم کند.
شاید آن قسمت سیگار کشیدن را برخی نتوانند مجسم کنند که ایرادی هم ندارد چون برای سلامتی مضر است!!!
ولی مثلا برای بنده که در بوشهر سرباز بودم و یکی از تفریحاتمان گره زدن سیگار ۵۷ بدلیل نرم شدن بیش از حدش بواسطه ی شرجی هوا بود این مصرع هم مضر نبود!
این شعر را از نظر مضمون شبیه شعر آخر بانو عجم میدانم و هر آنچه برای لذت بخش خواندن ِ آن اثر ِ زیبا دلیل آوردم در این اثر نیز صادق است.
غزل پیش رو یک مراعات نظیر است که قافیه در آورده و تبدیل به غزل شده!!
هوای شرجی،رود کارون،موج،نی همبان،لنج،چپک،تنبک،رقص،صدای جیر جیرکهای شط و و و ... که هم تصویر سازند و هم خدا را شکر آخرش میفهمیم شاعر چه میخواست بگوید!
وزن بسیار هوشمندانه واژه چینی شده به گونه ای که شعر،شما را میخواند نه شما زحمت خواندن ِ او را!
راحت و روان بخوانید و نترسید ،تپق نخواهید زد،شاعر کارش را بلد بوده.
در نهایت برای اینکه نقد از حالت بیانیه فاصله بگیرد عرض کنم که هر دو مصرع ِ
جدائی را همانگونه دلم دشوار میخواهد
و
همیشه خاطراتش را دلم بسیار میخواهد
به گمانم در قد و قواره باقی شعر نبود.
و نکته ی دوم در مورد صفت " بی مقدار" است که در گوش ِ عموم به معنای ناچیز و کم جا افتاده تا بیش از حد و بسیار
درود بر شما
وارد واکاوی هجا به هجا نشدم ولی با نگاهی اجمالی نکته ی خاص و ایرادی بنظر نمیرسد اگر رسید اساتید زحمت آنرا خواهند کشید
سپاس از ابراهیمی عزیز و غزل زیبایش

به یادِنوجوانی ها دلم دیدار می خواهد

با سلام
در تقطیع یک شعر بهتر است سراغ مصرعی بروید که کمترین اختیارات شاعری در آن استفاده شده است و چند مصرع دیگر را نیز تقطیع کنید که نسبت به وزن اطمینان پیدا کنید
تقطیع همیشه یکی از موثر تمرین های یادگیری وزن، ورزش ذهن، آشنایی با وزن های دلنشین تر و پر استفاده تر و.... خواهد بود
به شخصه کمتر پیش می آید شعری بخوانم و تقطیع نکنم، آن اوایل که وزن را می خواستم یاد بگیرم یادم هست غزلیات شهریار را تمام مصرع هایش را تقطیع کردم بعلاوه دیوان ابوالقاسم لاهوتی، از این حیث که اشعار این دو شاعر ساده هستند و اختیارات شاعری کمی استفاده شده در آن ها، تقطیع همین دو کتاب را نیز سفارش می کنم.
تقطیع حتی در اشعار سپید و حتی ترانه ها برای من فوایدی داشته است و ایده ها و تجربه های جذابی در اختیار شما قرار می دهد.
می خواهم بگویم انرژی داشته باشید و پرشور باشید. دوستان کلاسیک سرای من، قطعا تلاش شان از بنده نیز بیشتر بوده است
تقطیع ساده ترین و بهترین راه آموزش وزن است

اما شعر شاعر ارجمند محسن ابراهیمی عزیز
غزلی است با تکرار چهار بار رکن مفاعیلن
هزج مثمن سالم
قال غزل
ردیف می خواهد
قوافی : دیدار، سیگار، یار، اطوار، دلدار، نمدار، دشوار، بلوار، مقدار، بسیار
با نگاهی به قوافی با دو قافیه جدیدتر اطوار و بلوار مواجه می شویم که فکر می کنم برای تداعی معانی تازه تر و با بدائت بیشتر، استفاده از پساوندهای جدیدتر الزامی باشد
غزل به یاد نوجوانی ها سعی دارد با تلفیق خاطرات و اتفاقات شعری دردمند را به نمایش بگذارد. درد لازمه شعر امروز است و مسئولیت شاعر پرداختن به مسائل اجتماعی روز. آنچه می تواند وجه تمایز این غزل با غزل های همسان باشد اولا پرداختن به مسائل اجتماعی است ثانیا کیفیت پرداخت
این غزل اجتماعی است و می تواند تفاوت معناداری با آثار مشابه القا کند. اگرچه از حیث پرداخت می توان انتظار تصاویر زیباتر و تازه تر داشت با این حال این شعر از بیان تازه تر عریان نیست و تقریبا هر مصرع تصویری ارائه می دهد. زبان شعر شفاف است و فصیح، شاعر با رعایت اصل ایصال و پرهیز از تصاویر گیج و گنگ به خوبی توانسته مخاطب را با خودش همراه کند.
در تمام غزل دو واژه برایم غریب بود که در لغتنامه ها معنایشان را جستجو کردم
چپک : کف زدن از شوق و خوشی، نشاط و شادی
نی همبانه : نی انبان، نام یکی از آلات موسیقی و سازی است برای نواختن، که این مورد تقریبا از خاطرم رفته بود
مقصود این است که این غزل از حیث واژه ها ساده است و از این حیث مخاطب در استقبال آن راحت تر است
نکته خاص دیگری نیست و شعر کاملا گویاست در انتها می خواستم به مصرعی اشاره کنم که بیشتر دوست داشتم و دلم می خواست از این دست مصرع ها بیشتر ببینم

کشیده دستِ ما تا بندهایِ آخرش بر هم

و بعد چند نکته هم درباره خودم، اگر کم تحرک شده ام دوستان عزیز بر من ببخشایند زندگی است دیگر با هزار پیچ و خم، با احساساتی که نوسان می کند، یک روز پرشور و یک رو کم حال

دوستدار همیشگی تان، کوچکترین تان مهدی