يکشنبه ۲ دی
اشعار دفتر شعرِ روزهای عاشقی شاعر محمد جانی نژاد (علی مهدوی)
|
|
سایه بانم عشق، اما، کوله بارم پر ز غم
می روم مانند مفقودالاثرها می شوم
|
|
|
|
|
ماهِ من برکه چرا از تو خبـر می گیرد
اهوےِ دشت دلم را چه خطـر می گیرد
|
|
|
|
|
رفیــقِ رنـــجِ دورانـم ، برایت قصـہ می خوانم
کہ جـان کَنـدن در این دوران ،بنـامِ زندگانی بود
|
|
|
|
|
دیدی خودت دیدی ڪہ چشمانم نگفتی
اشکِ تَـــر و زلــفِ پریشـــانم نگفتی
|
|
|
|
|
می تکانی مثل پاییــز، بـرگ هاےِ کهنـہ ات
ما زمستانِ توایم و هی شکفتن مشکل است
|
|
|
|
|
قشنگ و ناز و احساسی گرفتہ جبهه ےِ خاصی
دو تا گوشواره ے زیبا دو چندان می کند نورش
|
|
|
|
|
رفتم و با خـود نشستم گـریـہ ڪـردم گــریـہ هــا
شـاید این سو سوے شمع،اخر خـدا ڪرد نا گرفت
|
|
|
|
|
*خنده ات راز دلِ، غنچہ ے نشکفتہ ے دل*
*همچو لالہ بہ سحـر، چشم تـری ما را بس*
|
|
|
|
|
سکوتم مثل فریاد و نگاهم را نمی خوانند
تبسم های رو لبـــ را، گمانم خنده می خوانند
|
|
|
|
|
حاصــل چشـمِ پریشـان شــده ام ،مـی دانــی
کوکـب و بخت دلـم، جـزء سر سودایی نیست
|
|
|
|
|
نغمه ای دیگر نمانده، جزء سر و سودای تو
دلبرا رحمی بکن، تا کی دلم رسوای تو
|
|
|
|
|
*من ڪه دائم سوی تو دل را به دریا می زنم*
*پیش تو پایش بیفتد قید دنیــا می زنــم*
|
|
|