زندگانی

 

نمی دانم چہ چیزی مُــرد؟گمانم زندگانی بود
تمامِ حسِ من رفتہ ،فقط یک نیمه جانی بود
پریشان حال و احوالم ، به ظاهر زنده می مانم
نه بیدار و نه خاموشم ،وجودم سنگ و کانی بود
نوشتـم قصــہ ےِ عمــرم،دمـادم همـدمِ دردم
سهیــل و بخت و اقبـالم،گمـانم روضـہ خوانی بود
شدم شرمنده ےِ رویت،عجب می سوزد این جانم
درونم شعلہ اے سوزان، براےِ این جوانی بود
رفیــقِ رنـــجِ دورانـم ، برایت قصـہ می خوانم
کہ جـان کَنـدن در این دوران ،بنـامِ زندگانی بود

محمد جانی نژاد  ۹۸/۱۱/۲۳