جمعه ۱۴ دی
اشعار دفتر شعرِ گلایه یک دلداده اشک شاعر محمدجوادمنوچهری(گیدا)
|
|
|
|
غزل آمد که با گلواژه ها روشن کند معنای مادر را
قلم فریاد زد هرگز ندارد واژه ای یارای مادر را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مصیبت دیده ی دیروز و امروزیم و فردا هم
ولی ته می کشد یک روز آفت خوردن ما هم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منم تکیده درختی که حس و حال ندارد
شنیده قصه ی دلداده ها وصال ندارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همیشه خورده دلم پا زسمت محرم ها
وعکس بوده دمادم جواب مرهم ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حلالم کن اگرچه بانی این رنجها بودی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چون ماهی حوضم خلاف ارزویم
از رود آوردند در زندان کاشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شده این بی سروپا عاشق چشمان قشنگت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرم شد با تو دلم ،حال تو با من سردی
هر بلا بود به یک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عیدی که دور میکند از من تو را عزاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرچه بازیچه شدی ای دل رسوا کافیست
عشق یک سویه تهش خرد شدن الافیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طناز تر زشعبدۀ چشم ماه نیست
تاج غرور در خور یک پادشاه نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خسته از ماهم وبیزار ز هرچه پریم
باز ای ذهن پریشان به کجا می بریم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با دو چشم خیس تا کردی نگاه
توی حوض افتاد امشب نقش ماه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو یک دهکده دل ،در صدد آشوب است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شکسته بی پرو بالم، چقدر بی تابم/بدون هرم نفسهات کی برد خوابم؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفیق بی کلک"مادر"همیشه دوستت دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک کل کل شاعرانه با یک دوست شاعر شب شعر....درجواب شعر "ام الفتنه"
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رو به دریای دلت باز شده پنجره ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آبستنند یکسره کره الاغ ها...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عذر خواهم بابت این سروده(یلداتون مبارک.خوش وخرم باشید)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیقرار تو ام وصبر وقرار دگرانی
ای پریچهره که از سوختنم در هیجانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روی این مزرعۀ کوچک آفت زده قیمت نگذارید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیباست تنها زندگی از پشت لنز دوربین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سپیــده بعدِ کوچ شــبِ تـــــــار فلسفه دارد
محیـط تــازه،گرمی بـــــــــــــازار فلسفه دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چند وقتی می شود درمان ومرهم نیستی
با پریها می پری اصلا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با کفشهای من قدم نزدی پس سکوت کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صــدا نمیرسد و اعتصـــــــــــــــاب حنجـــــــــره هاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عروسک بازیت یک روز پایان می پذیرد گل*
چه رنجی می برد از عشوۀ پروانه ها، بلبل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تحقیر می شویم زهر سو ملال نیست*
بالای سر نشسته خدا وخیا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گوش کر،حال بد و آوای نا مفهوم چنگ
قد علم هرگز نخواهد کرد گل در زیر سنگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عجب محتاج اشک زیر باران می شود این مرد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درقفس پوسیدم از بارانی تکرارها/
پای لنگ وگوش کر در محبس دیوارها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاعری عاقبت عاشق بی بال وپر است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه حزن آلود می خواند قناری قصه تنهائی خود را
چو بگشاید لب از لب لو دهد دیوانه دل شیدائی خود ر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می زند لبخند تا شاید بخنداند مرا
خوب میدانم تکیده قامتش این روزها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک غزل غیر موشح.بنا به قولم بانو عظیمی گرامی...
امیدوارم مورد قبول واقع بشه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نمی رسم، وچه دلگـــیر می شود جاده
مسافرم که گذارش به عشــــق افتاده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
فقط درآب راکد عکس ناب ماه می افتد
سعادت در مسیر ما گه وبیگاه می افتد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با سپاه ستم و کفر دمی راه نیامد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پشت هر عشق خدا جلوه زیبا دارد
بی جهت دل عطش حل معما دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد ودرمان منی هم گله دارم هم نه
سوختم با تو ولی سایه ات از دل کم نه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با دیگران نشسته نگاهت به سمت ماست
گفتی نپرس، عادت خوب فرشته هاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باران پشت خانه هاجر که جر جریست
شام عزا،عروسی دنیای من پریست
|
|
|
|
|
علی نظری سرمازه
مجتبی رحیمی
مسعود مدهوش( یامور)
مهدی محمدی
سید هادی محمدی
درود برشما کوتاه زیبایی بود 
فریباایازی روزبهانی 
زیبا ودلنشین
حسین گودرزی تشنه 
