باران پشت خانه هاجر

باران  پشت خانه هاجر که جر جریست
شام عزا،عروسی دنیای من پریست
در سرزمین من همه انگورهای خوب
سهم شغالهاست،ونامش برابریست!
اینجا همان کسی که به جان دوست داریش
با چشم روی هم زدنی سهم دیگریست
دارند میبرند از این کوچه عشق را
این چشم خیس هم به تماشای آخریست
گفتند عشق پاک به منزل نمی رسد
هر درد ورنج می رسد از دیر باوریست
باشد بزرگ می شوم وهضم می کنم
عهد و وفا به عشق ،دروغی سراسریست